ElizabethRoux

Χαίρομαι που σας γνωρίζω, το όνομά μου είναι Lucy, είμαι ένα κορίτσι της Λατινικής Αμερικής, αυθόρμητο και χαρισματικό, που απολαμβάνει κάθε στιγμή χωρίς βιασύνη ή έχοντας άκαμπτα σχέδια, μου αρέσει επίσης να απολαμβάνω τους στενούς μου φίλους, να ακούω μουσική και να ζωγραφίζω.

Είμαι 18 ετών και είμαι μια ανεξάρτητη γυναίκα που εργάστηκε από νεαρή ηλικία για να επιτύχει οικονομική σταθερότητα και να βοηθήσει την οικογένειά μου. Πάντα πίστευα ότι η ζωή ανήκει σε αυτούς που τολμούν, γι 'αυτό δεν φοβάμαι τις προκλήσεις και προσπαθώ κάθε μέρα να χτίζω το δικό μου μονοπάτι.

Στην τέχνη βρίσκω το καταφύγιό μου, την τέλεια απόδρασή μου από τη ρουτίνα, έναν τρόπο έκφρασης χωρίς την ανάγκη των λέξεων. Είμαι παθιασμένη με τα τατουάζ γιατί πιστεύω ότι είναι ένας αισθησιακός και ισχυρός τρόπος να μεταφέρω ιστορίες στο δέρμα μου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πλάτη μου είναι πλήρως τατουάζ, με κάθε σχέδιο να αντιπροσωπεύει ένα μέρος του εαυτού μου, την ουσία μου, την εξέγερσή μου και την αγάπη μου για την ελευθερία.

Ξέρεις τι με ιντριγκάρει; Το σύμπαν.. αυτό το άπειρο μυστήριο που με κάνει να φαντάζομαι απεριόριστες δυνατότητες. Και ανάμεσα σε αυτά τα μυστήρια, εσύ. Μου αρέσει να ανακαλύπτω τι σε ενθουσιάζει, τι σε κάνει να τρέμει, τις λέξεις που σε κάνουν να αναστενάζεις. Δεν έχω καθορισμένο στυλ, αλλά έχω έναν τρόπο να είμαι σαφής: άμεση, αισθησιακή και χωρίς φόβο να εξερευνήσω αυτό που μου αρέσει. Είμαι γοητευμένη από το παιχνίδι της αποπλάνησης, τα αργά χάδια, τους ψίθυρους στο αυτί.. και οτιδήποτε ανεβάζει τη θερμοκρασία. Πες μου, αγάπη μου,.. Θα ανακαλύψεις μαζί μου τι μας κάνει να ανατριχιάζουμε

Μου αρέσει να απολαμβάνω την ιδιωτικότητα και να περνάω λίγο οικείο χρόνο με τον εαυτό μου κάνοντας ένα νόστιμο ντους υπό το αμυδρό φως των κεριών. Λατρεύω την κρύα μπύρα, τις αφιλτράριστες συζητήσεις και εκείνες τις νύχτες που ο χρόνος σταματά ανάμεσα στο γέλιο και τη γνώση των βλέμματων.

Υπάρχουν απολαύσεις που είναι δύσκολο να εξηγηθούν. και άλλα που απλά πρέπει να νιώσετε. Μου αρέσει όταν τα χάδια σιγά-σιγά κατεβαίνουν στο δέρμα μου, το εντοπίζουν υπομονετικά, εξερευνούν κάθε γωνιά και σχισμή. μέχρι που έφτασαν στα γόνατά μου. Αυτό το άγγιγμα, αυτή η απροσδόκητη αίσθηση, κάνει το σώμα μου να τρέμει με έναν τρόπο που λίγοι γνωρίζουν. Αυτή είναι η αδυναμία μου, το πιο κρυμμένο μυστικό μου. Θα τολμούσατε να το ανακαλύψετε μαζί μου;

Μου αρέσουν τα παιχνίδια όπου η διασκέδαση αναμειγνύεται με την αναμονή, όπου τα ρίγη αρχίζουν στο δέρμα μου και τελειώνουν βαθιά μέσα μου. Ένας δονητής την τέλεια στιγμή, που χειρίζονται τα σωστά χέρια, μπορεί να με κάνει να χάσω την αίσθηση του χρόνου. Μου αρέσει η ένταση, η αίσθηση του να μην έχεις τον έλεγχο και να αφήνεις τα πράγματα να πάνε. Και αν σε αυτό προσθέσουμε τα χείλη σου που σημαδεύουν το λαιμό μου, αφήνοντας σημάδια επιθυμίας στο δέρμα μου.. Τότε δεν υπάρχει επιστροφή. Με συναρπάζει η ιδέα να σε νιώθω κοντά, να νιώθω ότι ανήκεις σε μένα με κάθε βαθύ φιλί, κάθε μπουκιά που παραμένει μια καυτή ανάμνηση στο σώμα μου.

Σε σένα σκέφτηκα, στα μαλλιά σου ότι ο κόσμος του ανθρώπου θα έστελνε, και είχα ένα σημείο της ζωής μου και ήθελα να ονειρευτώ ότι ήσουν σε μένα.. "Περπατώ στη γη με τα ψηλά μάτια, με την επιμονή μου, σε μια τέτοια ύψος, που η ανθρώπινη ύπαρξη τους ανάβει".. Vivre: -"Το να γνωρίζω πως να πεθαίνω, έτσι με βασανίζει αυτή η δυστυχισμένη έρευνα, αυτή η κακή έρευνα, αυτή η κακή σκέψη, και όλα στο σώμα μου αντανακλούν, και ψάχνοντας χωρίς πίστη, πεθαίνω από πίστη".. J'ai cherché μενταγιόν des jours et des nuits à te retrouver Sans trouver l'endroit où tu chantes Je t'ai cherché dans le temps et dans l'eau Tu t'es perdue dans les larmes Des nuits et des nuits, je t'ai cherché Sans trouver l'endroit où tu pleures Parce que je sais que tu pleures Il me suffit de me regarder dans un miroir Pour savoir que tu pleures et que tu as pleuré pour moi Tu es le seul à sauver les pleurs Et d'un sombre mendiant Tu le fais roi couronné de ta main.

Όταν θα καταφέρετε να αγαπήσετε, αν δεν έχετε αγαπήσει, θα ξέρετε ότι σε αυτόν τον κόσμο ο μεγαλύτερος και βαθύτερος πόνος είναι να είσαι ταυτόχρονα ευτυχισμένος και δυστυχισμένος.. Corollaire: Η αγάπη είναι μια άβυσσος από σκιές και φως, ποίηση και πεζογραφία, φως και σκιά, ποίηση και πεζογραφία, και όπου κάνεις το πιο αγαπητό πράγμα που είναι να γελάς και να κλαις ταυτόχρονα. Το χειρότερο, το πιο τρομερό είναι ότι είναι αδύνατο να ζήσεις χωρίς αυτόν. Στο κέντρο της πιο μυστικής μου νάρτας, μέσα στο πιο μακρινό καρπό, μέσα στην δονή της πιο διακριτικής νότας, Dans la conque spiralée et résonnante, Dans la couche de peinture la plus dense, Dans la veine qui, dans le corps, nous sonde le plus, Dans το σχήμα του σχήματος που, μέσα στο σώμα, μας κάνει να νιώθουμε πιο δυνατά, Στο λόγο που μιλάει πιο απαλά, στο ρίζα που κατεβαίνει πιο βαθιά, που κρύβεται πιο βαθιά, στο σιωπή που σιωπάει πιο βαθιά, όπου η ζωή έχει γίνει αιωνιότητα. Ζητάω το χέρι σου και ξεκαθαρίζω την αιτία του να θέλω και να μην πιστεύω, του τέλους της οικειότητας..

Σου είπα για τα σύννεφα Σου είπα για το δέντρο της θάλασσας Για κάθε κύμα Για τα πουλιά στα φύλλα Για τα βότσαλα του θορύβου Για οικεία χέρια Για το μάτι που γίνεται πρόσωπο ή τοπίο Και ο ύπνος επαναφέρει τον ουρανό από το χρώμα του Για όλη τη νύχτα μεθυσμένος Για το πλέγμα των δρόμων Για το ανοιχτό παράθυρο Για ένα ακάλυπτο μέτωπο Σου είπα για το δικό σου Σκέψεις για τα λόγια σας, Όλα τα χάδια, όλη η εμπιστοσύνη, επιβιώνουν.