ElaiaBakerr

😈•?((¯°·._.• ΗΛΙΑ ΜΑΚΕΡ •. - Τι; •°");••; (Γεωγραφική και εικόνα) - Τι; • ΕΛΑΙΑ ΜΑΚΕΡ •._.·°¯))؟•😈

Καλώς ήρθατε σε αυτό το μικρό χώρο γεμάτο από ευχαρίστηση και ευχαρίστηση.

Σε περιμένω στο VIP μου μόνο για 3 ευρώ το μήνα! - Δεν ξέρω.

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Θα είμαι όσο γλυκιά και σεξουαλική θέλεις μέχρι να γίνω και να ανακαλύψεις το πάθος σου..

Επέστρεφε στο κίτρινο γλυκό του καθαρού ηλιοβασιλέματος. Αργά, το αροθό, παράλληλα άνοιγε το σκοτεινό φεγγάρι, και το απλό χέρι άνοιξε το σπόρο στο στομάχι του, ξεσπάστηκε τίμια, σκέφτηκα να ξεριζώσω την καρδιά μου και να την ρίξω, γεμάτη από το αίσθημα της ψηλής και βαθιάς, το ευρύ τρύπα του τρυφερό εδάφους, να δω αν με το σπάσιμο και με το σποράζον,

Αν ο άνθρωπος μπορούσε να πει τι αγαπάει, αν ο άνθρωπος μπορούσε να ανυψώσει την αγάπη του στον ουρανό σαν σύννεφο στο φως, αν σαν τοίχοι που καταρρέουν, για να χαιρετήσουν την αλήθεια που στέκεται στο μέσο, θα μπορούσε να καταρρεύσει το σώμα του, αφήνοντας μόνο την αλήθεια της αγάπης του, την αλήθεια του εαυτού του,

Με δέκα κανόνια σε κάθε πλευρά, με τον άνεμο στο πίσω μέρος σε κάθε πανί, δεν κόβει τη θάλασσα, αλλά πετάει ένα βρεγκάτινο ιστιοφόρο. Το φεγγάρι στη θάλασσα γελάει, στο καμβά στεναχωρεί ο άνεμος και ανεβαίνει με απαλό κίνημα ασημένια και μπλε κύματα, και πηγαίνει ο πειρατής καπετάνιος, τραγουδώντας χαρούμενος στο πίσω μέρος, την Ασία από τη μία πλευρά, στην άλλη Ευρώπη, και εκεί μπροστά του το Κωνσταντινούπολη;

Θέλω το νερό να μείνει χωρίς καλώδιο.. Θέλω ο άνεμος να μην έχει κοιλάδες.. Θέλω η νύχτα να μείνει χωρίς μάτια και η καρδιά μου χωρίς το χρυσό λουλούδι.. Ας μιλήσουν τα βόδια στα μεγάλα φύλλα και ας πεθάνει η σκουλήκι από τη σκιά.. Ας λάμπουν τα δόντια του κρανίου και τα κίτρινα να πλημμυρίζουν το μετάξι.. Μπορώ να δω τη δυστυχία της τραυματισμένης νύχτας να αγωνίζεται με το μεσημέρι.. Αντέχω ένα σούρουπο πράσινου δηλητηρίου και τα σπασμένα τόξα όπου υποφέρει ο χρόνος.. Αλλά μην μου δείχνεις το καθαρό γυμνό σου σαν ένα μαύρο κάκτο που ανοίγει στα καλαμάκια.. Άσε με να λαχταρώ σκοτεινούς πλανήτες, αλλά μην μου δείξεις την δροσερή μέση σου!

Τρέξε στα δάση, πήγαινε στο βουνό, καθαρίστε το στόμα σας, ζήστε σε καλύβες, αγγίξτε με τα χέρια σας το υγρό χώμα, θρέψτε το σώμα με πικρή ρίζα, πιείτε από βράχια, κοιμηθείτε πάνω στο χρύος, ανανεώστε τα ιστούς με αλάτι και νερό:

Η παλιά σου εφηβική καρδιά να αναπαυτεί στα χέρια μου, και να ανοίξει σε ιστορίες, νεκρές μυρωδιές, καμπάνες και ηχούς καμπάνων.. Έρχεσαι μέχρι σήμερα να μου πεις, κατεβαίνεις από τα βουνά της παιδικής σου ηλικίας, το πουκάμισο γεμάτο λουλούδια και το φόβο του πινάκου στο βλέμμα. Έλα και αγάπησε με κι εσύ, ξέρεις πόσο λίγο είναι να ζεις. Ξεκουράσου με την ανυπαρξία σου, λέγοντας μου την ηλικία της παιδικής σου ηλικίας, χωρίς λόγια.. Εσύ, όπως κι εγώ, όταν επιστρέφεις από τις ακτές, ή από τα δάση, ή από τα βουνά, μπροστά στη ζωή ή την άνοιξη ή στην άκρη του περασμένου έτους, σκέφτεσαι: τα πράγματα περνάνε πιο γρήγορα από ό,τι τα μάτια μας μπορούν να τα κοιτήσουν.. Για να ονειρευτείς κάθε λεπτό που ζεις, θα χρειαζόταν ένα χρόνο..

Το να είσαι ερωτευμένος, φίλοι μου, είναι να βρεις το σωστό όνομα για τη ζωή.. Είναι να δώσεις στο τέλος με τα λόγια που για να αντιμετωπίσεις το θάνατο χρειάζεται. Είναι να ανακτήσεις το κρυμμένο κλειδί που ανοίγει τη φυλακή στην οποία η ψυχή είναι αιχμάλωτη.. Είναι να σηκώνεσαι από τη γη με μια δύναμη που απαιτεί από πάνω. Είναι να αναπνέεις τον ευρύ άνεμο που αναπνέει πάνω από τη σάρκα.. Είναι να κοιτάζουμε, από την κορυφή του ατόμου, το λόγο των τραυμάτων.. Είναι να παρατηρείς σε κάποια μάτια ένα αληθινό βλέμμα που μας κοιτάζει.. Είναι να ακούς μέσα σε ένα στόμα την ίδια σου τη φωνή να επαναλαμβάνεται βαθιά.. Είναι να εκπλήσσεις σε μερικά χέρια την ζεστασιά της τέλειας εταιρίας.. Υποψιάζομαι ότι, για πάντα, η μοναξιά της σκιάς μας έχει χαθεί..

Το να ξεφεύγεις το αντιλαμβάνεσαι σαν αγάπη, αγάπη για τη ζωή, αγάπη για να είσαι καλά, αγάπη για να μην σκέφτεσαι άλλο.,

¿Θέλεις να σε αγαπήσουν; Μην απομακρύνεις την καρδιά σου από το δρόμο. Μόνο αυτό που είσαι πρέπει να είσαι και αυτό που δεν είσαι, όχι

Η ζωή σου είναι η ζωή σου Μην το αφήσεις να χτυπηθεί ενάντια στην υγρή υποταγή Μείνετε σε εγρήγορση Υπάρχουν τρόποι διαφυγής Υπάρχει ένα φως κάπου Μπορεί να μην είναι πολύ φως Αλλά νικήστε το σκοτάδι Μείνετε σε εγρήγορση Οι θεοί θα σας προσφέρουν ευκαιρίες Γνωρίστε τους πάρτε τους Δεν μπορείς να νικήσεις τον θάνατο Αλλά μπορείς να νικήσεις τον θάνατο στη ζωή Μερικές φορές, και όσο πιο συχνά μαθαίνετε να το κάνετε, τόσο περισσότερο φως θα υπάρχει

Όσο κι αν τραγουδάει ένα πουλί στο δάσος, το δαμάσκηνο δεν σταματάει να ανθίζει.

Η αγάπη, που περιβάλλεται σχεδόν πάντα από την επιθυμία να ξεχάσει, προχωρά αποφασιστικά προς τις παγίδες που δημιουργήθηκαν για να κυνηγήσουν αρκούδες με δέρμα λεοπάρδαλης και φίδια με φτερά κοντόρ. Και η αγάπη επιβιώνει από τα τραύματα και ρυρίζει, πετώντας, η ζήλια των δηλητηριωδών..

Ο ήλιος μπορεί να θολώνει για πάντα, η θάλασσα μπορεί να στεγνώσει σε ένα λεπτό, ο άξονας της γης μπορεί να σπάσει σαν ένα αδύναμο γυαλί. Όλα θα συμβούν! Ο θάνατος μπορεί να με καλύψει με το νεκρό του κρέπαλο, αλλά ποτέ μέσα μου δεν θα σβήσει η φλόγα της αγάπης σου..

Το βλέμμα σου με το δικό μου, διασταυρώνεται χωρίς να αφήνει ίχνη ενοχής. Σκοτώνουμε τους δικούς μας.

Η ζωή μου είναι ένα έριλ, λουλούδι που αγγίζω απολέει, ότι στον μοιραίο μου δρόμο κάποιος φυτεύει το κακό για να το μαζέψω.

Για ένα βλέμμα, έναν κόσμο, για ένα χαμόγελο, έναν ουρανό, για ένα φιλί... δεν ξέρω τι θα σου έδινα για ένα φιλί..

Επειδή είμαι βασίλισσα και ήμουν η αγάπη σου, τώρα ζω με καθαρό τρόμο ότι θα με αφήσεις, και σε ρωτάω, χλωμή, κάθε ώρα: Ω, μην απομακρυνθείς! Θα ήθελα να κάνω τις πορείες χαμογελώντας και να έχω εμπιστοσύνη τώρα που ήρθες, αλλά ακόμα και στον ύπνο μου φοβάμαι και ρωτώ μέσα στα όνειρα: Δεν έφυγες;

Μπορεί να κλείσει τα μάτια μου η τελευταία σκιά που θα με οδηγήσει στο άσπρο μέρα, και μπορεί να απελευθερώσει αυτή την ώρα την ψυχή μου, στην ανυπόμονη κολακευτική του αγωνία; Αλλά όχι από είναι άλλο μέρος στην όχθη θα αφήσει την μνήμη, όπου καίγεται: κολύμπι ξέρει τη φλόγα μου το κρύο νερό, και να χάσει το σεβασμό για το αυστηρό νόμο. Αλμα, ο οποιος ολη την φυλακη του Θεου ηταν, Βενες, που ηταν μεσα σε ολους πυρους που εδωσαν, Μεντουλας, που εκαηκαν με μεγαλη, το σωμα του θα αφησει, οχι την φροντιδα του, θα αποτεφαντησει, αλλα θα εχει νοημα, σκόνη θα ειναι, αλλα σκόνη ερωτευμενη..

Χειρονομίες αρμονίας που εξασκείται άπειρο χέρι. Βαρέθηκα. Η κακοφωνία του αιώνιου πιάνου που εγώ σαν παρθένα άκουγα στο όνειρο. Δεν ξέρω με τι, με κάτι που δεν έφτανε, με όλα όσα είχαν φύγει..

Θέλω το νερό να ξεμείνει από νερό. Θέλω ο άνεμος να τελειώσει από τις κοιλάδες. Θέλω η νύχτα να είναι χωρίς μάτια και η καρδιά μου χωρίς το λουλούδι του χρυσού. Αφήστε τα βόδια να μιλήσουν στα μεγάλα φύλλα και αφήστε το σκουλήκι να πεθάνει από τη σκιά. Αφήστε τα δόντια του κρανίου να λάμψουν και τα κίτρινα να πλημμυρίσουν το μετάξι.

Θα δώσω την καρδιά σου για τροφή. Τόσος πόνος συσσωρεύεται στον πλευρό μου, που με πονάει μέχρι την ανάσα. Ένα σκληρό χτύπημα, ένα παγωμένο χτύπημα, ένα αόρατο και φονικό τσεκούρι, μια βίαιη ώθηση σε έριξε κάτω.

Αγαπάτε με μέρα, αγαπάτε με νύχτα... και την αυγή στο ανοιχτό παράθυρο! Αν με αγαπάς, μην με κόψεις, αγάπησε με ολόκληρη ή μη με αγαπάς..

¿Η γη μου; Η γη μου είσαι εσύ. - Οι δικοί μου; Εσύ είσαι ο λαός μου. Η εξορία και ο θάνατος για μένα είναι εκεί που δεν είσαι εσύ. Και η ζωή μου; Πες μου, η ζωή μου, τι είναι, αν δεν είσαι εσύ;

Σε προσφέρω ανάμεσα σε σμήνη, πράσινα χρώματα και τριαντάφυλλα, η καρδιά μου είναι αθώα που η καλοσύνη σου ταπεινώνεται, δεν θέλει να το καταστρέψει το χέρι σου, τα μάτια σου χαίρονται για την απλή δωρεά μου.. Στο σκούρο κήπο το κουρασμένο σώμα μου οι αυρες της αυγής καλύπτονται από τη δροσιά, όπως η ειρήνη ενός ονείρου γλιστρά στο πλευρό σου ο φυγάς που αναπαύεται από αγωνία.. Όταν η θεία καταιγίδα ηρεμήσει, θα ξαπλώσω, παίζοντας με τα παχύστροφα σου λουριά, πάνω στο ουράνιο σου στήθος, με το υπνηλίκιο μέτωπο, να ακούω τον ρυθμό των τελευταίων σου φιλιών..

Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και κάντε με δική σας, θέλω να είμαι σκλάβος των επιθυμιών σας

Θέλω να πνιγώ στα χείλη σου, να σου ψιθυρίσω με μουτά λόγια την επιθυμία που νιώθω να είμαι μέρος σου και τώρα... δεν θέλω να ξυπνήσω.

Φίλε, αγγίξε με, κάνε με δική σου, ας είμαστε ένα!

Είμαι η Αλέα, που σημαίνει θαύμα. Μπορώ να είμαι το θαύμα σου, να είμαι η φαντασία σου, η προθυμία σου και οι βαθύτερες επιθυμίες σου. Απλώς περιμένω από σένα ανοχή, κατανόηση και σεβασμό στο δωμάτιό μου. περιπέτειες και εμπειρίες, εμπειρίες που κάποτε ήταν φαντασιώσεις σου. Μην είσαι ντροπαλός ή αγενής μαζί μου, προσπάθησε να διασκεδάσεις και εύχομαι να περάσεις μια τόσο υπέροχη στιγμή όπως πάντα ήθελες..

Θέλω από σένα μια ολοκληρωμένη αγάπη, χωρίς καρφιά, χωρίς ορθογραφικά λάθη. Χωρίς τύψεις. Μια αγάπη που θέλει τα πάντα από μένα. Αυτό! Αγάπη μου, η καρδιά μου χτυπάει για σένα. Ζωή, το δέρμα μου απαιτεί το δέρμα σου. Αγάπη μου, το στόμα μου περιμένει τα φιλιά σου. Εσύ, μακρινός και όμως τόσο υποκείμενος εδώ.

Είδα μια απόλυτη αγάπη για αυτό το κομμάτι, χωρίς νύχια, χωρίς ορθογραφικά λάθη. Δεν μετανιώνω. Μια αγάπη που θέλει τα πάντα από μένα. Τι! Μωρό μου, η καρδιά μου χτυπάει για σένα. Η ζωή, το δέρμα μου απαιτεί το δικό σου. Αγάπη, το στόμα μου μαρτυρεί αυτά τα φιλιά. Εσύ, απόμακρος κι όμως τόσο λανθάνων εδώ.❤

Ξέγυμνα στο φως, τόσο αργά, που η επιθυμία μου να σε σπρώχνει, και να με μισοανακαλύπτει κάθε κομμάτι να σταματάει την ανυπόμονη ώθηση. Είναι κάθε πτυχή ένας ασεβής διάβολος που αποκαλύπτει και καλύπτει, χωρίς να σε δείχνει σε όλη σου την ακτινοβολία, και πρέπει να σε απολαμβάνω σε αργή, διασταυρούμενη διαδικασία. Τα μάτια μου θα μεταμορφωθούν σε ένα χέρι που γεμάτο από ειδωλολατρική ζήλο θα σου ξεριζώσει το πουκάμισο με μια σφίξιμο. Και σε αντάλλαγμα θα δέσουμε τα άκρα μας, και θα πέσουμε από τα κουρέλια στην σπασμό.

¡Τι βαλίτσα που φοράω στο λαιμό μου! Με δέσατε με βάρος και αλυσίδα που με βυθίζουν σε μια θάλασσα θλίψης. Αλλά χωρίς να μπορώ να σε μισώ γι 'αυτό..

Μια φορά ακόμα θα σε πάρω, θα σε αγαπήσω μια φορά ακόμα, και θα πρέπει να με αγαπάς.. Το τριαντάφυλλο σου θα ανοίξει χωρίς αντίσταση, και θα πλημμυρίσω την κοιλιά σου με την ουσία μου, εκρήγνυται σε χρώμα τη φαντασία σου, ενώ λες ότι είμαι δικός σου και σε κάνω δικό μου.. Αλλά δεν θα σου κάνω μια εφήμερη κατάκτηση που θα αγκαλιάζει μόνο ό,τι βλέπει η όραση.. Η κατοχή του σώματος είναι παραληρητική, πιο γρήγορη, σαν οδοντόδρομος: Λεπτές στιγμές διείσδυσης, και λίγες στιγμές εκσπερμάτωσης, αλλά το θαύμα αυτής της πράξης βρίσκεται στην διαρκή επαφή: Το δέρμα σου δίπλα στο δέρμα μου, ζεστό και σταθερό, συνεχώς να με κοιτάζει και να &m