ElaCox

Στις ατελείωτες νύχτες η σιωπή ψιθυρίζει Κάτω από τον έναστρο ουρανό το μυαλό περιπλανιέται Τα όνειρα ξυπνούν σαν πεταλούδες Χορεύουν με τον άνεμο γίνονται τραγούδια Τα αστέρια αστράφτουν μαργαριτάρια φωτός Στο βελούδο του ουρανού ο εφήμερο χορός τους Οι εραστές περπατούν χέρι-χέρι Κάτω από το φεγγάρι που φωτίζει το δρόμο τους Η θάλασσα τραγουδάει τη γλυκιά και βαθιά μελωδία της Αγκαλιάζοντας τις ακτές σε μια γόνιμη ώθηση Τα δέντρα ταλαντεύονται στο ρυθμό του χρόνου Ψιθυρίζοντας μυστικά για πολύ καιρό Σε αυτόν τον κόσμο της ποίησης όπου όλα είναι θαύματα Η ζωή πετάει σαν μέλισσα Κάθε στιγμή είναι πολύτιμη ένας θησαυρός που πρέπει να αγαπάς Σε αυτόν τον μαγευτικό κήπο όπου η αγάπη ανθίζει

Οι σταγόνες χορεύουν στα φύλλα Ένα ουράνιο μπαλέτο που ξυπνά Η γη διψά για τρυφερότητα Κάτω από τον ουρανό η βροχή χαϊδεύει Τραγουδά απαλά τη μελωδία της Τέλεια αρμονία της φύσης σε αρμονία Οι δρόμοι στολίζονται με μια ασημένια λάμψη Κάτω από το γλυκό φιλί της αιωνιότητας Τα λουλούδια υποκλίνονται με χάρη Κάτω από το βάρος των μαργαριταριών που σβήνουν Η σκόνη του εφήμερου χρόνου Σε αυτή τη στιγμή της μοναχικής ειρήνης Η μαλακή μούσα βροχής του Ψυχές,Ξεχύνει τα μυστικά της, τα δράματά της, Αλλά και την ελπίδα της, την αγάπη της, Με εκατό λέξεις, λέει τη μέρα της

Μέσα στα αδιέξοδα της ζωής η φιλία μας είναι ένα φως που πάντα λάμπει Κάθε στιγμή που μοιραζόμαστε είναι ένας πολύτιμος θησαυρός Κάθε γέλιο είναι μια γλυκιά μελωδία στις καρδιές μας Μέσα από τα σκαμπανεβάσματα παραμένουμε ενωμένοι σαν σύντροφοι στο ταξίδι της ζωής Η παρουσία σου φέρνει ζεστασιά στις πιο σκοτεινές μου μέρες και η υποστήριξή σου είναι μια δύναμη που με εμπνέει να προχωρήσω Σε αυτόν τον κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα η φιλία μας παραμένει ένα καταφύγιο ειρήνης Σας ευχαριστώ που είστε ο πυλώνας στον οποίο μπορώ πάντα να βασιστώ

Στο σκοτάδι δέρμα, η σιωπή σβήνει, ένας λευκός δεσμός με την επιθυμία γεννιέται Κάθε καμπύλη, ένας ψίθυρος στον αέρα, κάθε αναστεναγμός, ένα άμεμπτο χάδι Βάλτε αυτή την ποίηση σε κίνηση, ένα μπαλέτο σκιών και φώτων στο φως, Η καρδιά, ένα ποίημα στα γαλλικά, χωρίς λέξεις, όπου η αφή είναι το μέτρο που χειροτερεύει, Γδύνοντάς την, η λεπίδα αποκαλύπτεται χωρίς τέχνασμα ή μάσκα, γιατί καλύπτουν τον εαυτό τους, Είναι η ηχώ αυτού που είναι Σε κάθε φιλί, σε κάθε άγγιγμα, γράψτε το αιώνιο ποίημα της γυμνής γυναίκας όπου δύο ψυχές συναντιούνται στο δέρμα και χάνονται στην έκσταση της επιθυμίας

Στη ροή της ζωής Κάθε μέρα είναι μια συμφωνία Ένα μείγμα χαράς και θλίψης Ο χορός της οποίας δεν έχει τέλος Η ζωή είναι ένα αιώνιο ταξίδι Ω κάθε βήμα είναι σημαντικό Ανάμεσα στο λυκόφως και το σούρουπο Τα νήματα της ζωής μας υφαίνονται Στα γέλια και στα δάκρυα, η γοητεία μας σχηματίζεται Η ζωή, αυτό το όμορφο αίνιγμα, που μας καθοδηγεί και μας ζωντανεύει Ας την αγκαλιάσουμε με πάθος Ας χορέψουμε στο ρυθμό της επέκτασής της Γιατί σε κάθε στιγμή εφήμερη Ένας θησαυρός για να ανακαλύψετε

Στο φως της ημέρας ένα χαμόγελο ανθίζει, μια έκρηξη ευτυχίας, απόηχος μιας ατελείωτης μελωδίας Χορεύει στα χείλη σαν γλυκό ρεφρέν Προσφέροντας μια αχτίδα χαράς σε όσους την ακολουθούν Σβήνει τα μαύρα σύννεφα, διαλύει τη θλίψη Υφαίνοντας δεσμούς αγάπης, ειρήνης και ελπίδας Μια παγκόσμια γλώσσα χωρίς την ανάγκη μετάφρασης Μιλάει στην καρδιά χωρίς ποτέ να στερεύει Σε έναν κόσμο μερικές φορές τόσο γκρίζο, υπάρχει ένας ήλιος Καθοδηγώντας τα βήματά μας στο μονοπάτι του θαυμάσιου Το ωραιότερο από τα απλά και λαμπερά στολίδια Το χαμόγελο πολύτιμος θησαυρός