EdithChartreuse

) Το λάδι είναι ζεστό, μυρίζει δάσος και ξύλο. Τι απόλαυση να το νιώθεις στο δέρμα αυτού του γυμνού άνδρα. Το είναι μαλακό. Διανέμει αυτό το παχύ υγρό που στάζει λίγο σε όλη τη σπονδυλική στήλη, φτάνοντας στον οσφυϊκό μύ και κατεβαίνει με το χέρι του της σιωπηλής αγάπης στους σταθερούς γλουτούς του δικηγόρου. Ομαλή ξανά και ξανά γλιστρά το χέρι σας ζεστό και ασφαλές. Ξανά και ξανά τρίβει το κάτω μέρος της πλάτης της και αφήνει το χέρι του να πάει πάνω και κάτω σαν να μην τον νοιάζει. Αποδέχεται την κίνηση και τη σιωπή. Αγαπάει τα χέρια του. Τους είχε λαχταρήσει για μέρες μέχρι που τόλμησε να επιστρέψει. – Ανοίγει τα πόδια της, εκείνη διατάζει. – Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα. έτσι. Και το χέρι της αναζήτησε τη σκοτεινή πτυχή στο συνηθισμένο όριο, χωρίς να φτάσει όπως θα ήθελε, πέρα, πολύ πιο πέρα, σταματά μόλις για να αγγίξει αυτό που επιθυμεί. (.) Ντύθηκε.. Ήθελε να την φιλήσει, να την ονομάσει, να την καλέσει, να την κάνει κάθε μέρα. Κάντε το προσβάσιμο όπως όλα τα πράγματα. Ήθελε να προσκολληθεί στο σώμα της, στην επιθυμία της, στον τρόπο που έπρεπε να τον αφήσει ανασταλμένο στην επιθυμία που τον καίει. She kissed his forehead and ordered: – Ντύσου και πήγαινε. – Φίλα με – Παρακάλεσε, δείχνοντας πρωτοφανή ντροπαλότητα. (. ) Ντύθηκε.. Ήθελε να την φιλήσει, να την ονομάσει, να την καλέσει, να την κάνει κάθε μέρα. Κάντε το προσβάσιμο όπως όλα τα πράγματα. Ήθελε να προσκολληθεί στο σώμα της, στην επιθυμία της, στον τρόπο που έπρεπε να τον αφήσει ανασταλμένο στην επιθυμία που τον καίει. She kissed his forehead and ordered: – Ντύσου και πήγαινε. – Φίλα με – Παρακάλεσε, δείχνοντας πρωτοφανή ντροπαλότητα. Έφερε το στόμα της στο στόμα του και αργά φίλησε τα τέλεια χείλη του. – Ποτέ δεν θα μάθεις ποιος είμαι. Όταν έφευγε, διέσχιζε το πάρκο, φωτισμένη, και έφτανε στο σπίτι της όπου όλα ήταν καθαρά φυσιολογικά, παίρνοντας χρόνο από την καθημερινότητά της.. Θα ήταν ασφαλής από την κόλαση όσο θα διαρκούσε αυτή η ανάμνηση, η οποία θα επέστρεφε ξανά και ξανά για να την σώσει από τον τρόμο.. Είχε αρχίσει να ερωτεύεται. Χαμογέλασε και εισέπνευσε το διακριτικό άρωμα. του πάρκου που τώρα γινόταν μοναχικό και σιωπηλό. Ήταν χαρούμενη, είπε στον εαυτό της καθώς περπατούσε. Μαντεύει ότι θα εξαφανιστεί στις μέρες που χρειάζονται για να τον θελήσει ξανά τρελλή.

“Όταν σκέφτομαι όλα όσα έχουν συμβεί στη ζωή μου, πάντα βρίσκω κάτι που θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά, αλλά μετά Φαντάζομαι ότι είναι ακριβώς κάθε μία από τις αποφάσεις που έχω πάρει, που με έχουν κάνει να συναντηθούμε, έτσι που να μην μπορώ να πω ότι δεν είμαι εδώ. Θα έκανα τα πάντα ακριβώς το ίδιο ξανά, για να μπορώ πάντα να σε συναντήσω, να μπορώ να περπατήσω δίπλα σου χέρι χέρι, να μπορώ να δω την αντανάκλαση μου στα μάτια σου και να μπορώ να φιλήσω τα χείλη σου ξανά..

(.) Το λάδι είναι ζεστό, μυρίζει δάσος και ξύλο. Τι απόλαυση να το νιώθεις στο δέρμα αυτού του γυμνού άνδρα. Το είναι μαλακό. Διανέμει αυτό το παχύ υγρό που στάζει λίγο σε όλη τη σπονδυλική στήλη, φτάνοντας στον οσφυϊκό μύ και κατεβαίνει με το χέρι του της σιωπηλής αγάπης στους σταθερούς γλουτούς του δικηγόρου. Ομαλή ξανά και ξανά γλιστρά το χέρι σας ζεστό και ασφαλές. Ξανά και ξανά τρίβει το κάτω μέρος της πλάτης της και αφήνει το χέρι του να πάει πάνω και κάτω σαν να μην τον νοιάζει. Αποδέχεται την κίνηση και τη σιωπή. Αγαπάει τα χέρια του. Τους είχε λαχταρήσει για μέρες μέχρι που τόλμησε να επιστρέψει. – Ανοίγει τα πόδια της, εκείνη διατάζει. – Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα. έτσι. Και το χέρι της αναζήτησε τη σκοτεινή πτυχή στο συνηθισμένο όριο, χωρίς να φτάσει όπως θα ήθελε, πέρα, πολύ πιο πέρα, σταματά μόλις για να αγγίξει αυτό που επιθυμεί. (.) Ντύθηκε.. Ήθελε να την φιλήσει, να την ονομάσει, να την καλέσει, να την κάνει κάθε μέρα. Κάντε το προσβάσιμο όπως όλα τα πράγματα. Ήθελε να προσκολληθεί στο σώμα της, στην επιθυμία της, στον τρόπο που έπρεπε να τον αφήσει ανασταλμένο στην επιθυμία που τον καίει. She kissed his forehead and ordered: – Ντύσου και πήγαινε. – Φίλα με – Παρακάλεσε, δείχνοντας πρωτοφανή ντροπαλότητα. (. ) Ντύθηκε.. Ήθελε να την φιλήσει, να την ονομάσει, να την καλέσει, να την κάνει κάθε μέρα. Κάντε το προσβάσιμο όπως όλα τα πράγματα. Ήθελε να προσκολληθεί στο σώμα της, στην επιθυμία της, στον τρόπο που έπρεπε να τον αφήσει ανασταλμένο στην επιθυμία που τον καίει. She kissed his forehead and ordered: – Ντύσου και πήγαινε. – Φίλα με – Παρακάλεσε, δείχνοντας πρωτοφανή ντροπαλότητα. Έφερε το στόμα της στο στόμα του και αργά φίλησε τα τέλεια χείλη του. – Ποτέ δεν θα μάθεις ποιος είμαι. Όταν έφευγε, διέσχιζε το πάρκο, φωτισμένη, και έφτανε στο σπίτι της όπου όλα ήταν καθαρά φυσιολογικά, παίρνοντας χρόνο από την καθημερινότητά της.. Θα ήταν ασφαλής από την κόλαση όσο θα διαρκούσε αυτή η ανάμνηση, η οποία θα επέστρεφε ξανά και ξανά για να την σώσει από τον τρόμο.. Είχε αρχίσει να ερωτεύεται. Χαμογέλασε και εισέπνευσε το διακριτικό άρωμα. του πάρκου που τώρα γινόταν μοναχικό και σιωπηλό. Ήταν χαρούμενη, είπε στον εαυτό της καθώς περπατούσε. Μαντεύει ότι θα εξαφανιστεί στις μέρες που χρειάζονται για να τον θελήσει ξανά τρελλή.

Φαινόταν σαν κάτι που πήγε ενάντια στη φύση μου. Αν και η ίδια φαινόμουν σαν μια σκληρή γυναίκα, με προσωπικότητα και με στόχους, πάντα ερωτευόμουν όλους τους άντρες που είχα κοιμηθεί, τον καθένα ξεχωριστά..

Θα έρθω: δράση όπου πρέπει να γονατίσεις και να βγάλεις τη γλώσσα σου για να απολαύσεις κάθε σταγόνα ευχαρίστησης και σεξουαλικής ικανοποίησης με όποιον θέλεις να σου δώσει κάθε σταγόνα της ύπαρξής του

Δεν ανήκεις ούτε σε μένα ούτε εγώ σε σένα, όμως είσαι ο λόγος της πίστης μου και του σεβασμού μου, υποκινητής των επιθυμιών μου, μούσα που τροφοδοτεί τη φωτιά μου και ιδιοκτήτης της αγνότερης αγάπης που νιώθω.

Σε φιλάω στα όνειρά μου, σε αγκαλιάζω στο βάθος, σε σκέφτομαι κάθε μέρα και σ' αγαπώ στη σιωπή και μου λείπεις όλη την ώρα..

"Στην νύχτα στο πλευρό σου" "Οι λέξεις είναι κλειδιά". Η επιθυμία είναι βασιλιάς. Είθε το σώμα σου να είναι πάντα ένα αγαπημένο χώρο αποκαλύψεων..

Η λογοτεχνία χρειάζεται μοναξιά, σιωπή και συνενοχή. Πάνω απ' όλα, η ερωτική λογοτεχνία την χρειάζεται, η οποία έχει την τεράστια δύναμη να εξυψώνει τις αισθήσεις, να φέρνει έξω συναισθήματα και συναρπασμό.. Η δύναμη του δεν βρίσκεται στην αναφορά σεξουαλικών σκηνών, αλλά στη δημιουργία της υπέροχης έντασης μεταξύ του υποκειμένου και του αντικειμένου της επιθυμίας του, που ο συγγραφέας πρέπει να είναι σε θέση να παράγει ώστε να είναι ένα συναρπαστικό Μελωδία ήχοι που μας πηγαίνουν σε αυτή την σκηνή που τελειώνει, σε αυτό το ένδοξο παράδεισο και μετά πέφτουν.

Κατοικήστε με, διεισδύστε σε μένα. Ας γίνει το αίμα σου ένα με το αίμα μου. Το στόμα σου ανάμεσα στο στόμα μου. Η καρδιά σου μεγαλώνει τη δική μου να εκραγεί. Σκίσε με. Ολόκληρη πτώση στο στομάχι μου. Άσε τα χέρια σου να περπατήσουν στα χέρια μου. Τα πόδια σου περπατούν πάνω στα πόδια μου, τα πόδια σου. Κάψτε με, κάψτε με. Γεμίστε με με τη γλυκύτητά σας. Άσε το σάλιο σου να λούσει τον ουρανίσκο μου. Είσαι μέσα μου όπως το ξύλο είναι μέσα στο ραβδί. Δεν μπορώ να το κάνω έτσι πια, με αυτή τη δίψα που με καίει Με αυτή τη δίψα που με καίει. Η μοναξιά, τα κοράκια τους, τα σκυλιά τους, τα κομμάτια τους.

Σε χρειάζομαι, γαμώτο. Το μόνο πράγμα που θέλω είναι να σε έχω δίπλα μου, ή μάλλον: στο μέσον μου.. Όχι, δεν μου λείπεις με ρομαντικούς και μελαγχολικούς τρόπους, θέλω να μάθουμε το Καμασούτρα, να χάσουμε χρόνο εξασκώντας τις στάσεις του για να τελειώσουμε με τον ιεραπόστολο, στον οποίο μπορώ να παρατηρήσω το διεστραμμένο χαμόγελό σου πνιγμένο από την ευχαρίστηση. Είμαι απελπισμένος να δω τις ματιές σου να διαστέλλονται όταν αγγίζεις τα στήθη μου και το μέλος σου να μεγαλώνει με κάθε κίνηση.. Θέλω να δω τα δόντια σου να δαγκώνουν τα χείλη σου και τα μεθυσμένα μάτια σου, να αγωνίζονται να μείνουν ανοιχτά να κοιτάξουν το σώμα μου, ενώ εσύ να συναρπάζεσαι με κάθε κλάμα.. Δεν αντέχω την επιθυμία να έχεις τη γλώσσα σου να υποκύψει στις επιθυμίες μου και να με πάρει στον παράδεισο.. Θέλω να σε έχω οπουδήποτε, σε ένα ασανσέρ, σε ένα κρεβάτι, στην τάξη, στη μέση του πάρκου, όπου μπορώ να ικανοποιήσω την επιθυμία μου και να σταματήσω να είμαι κυρία.. Ας χαλαρώσουμε, ας καθοδηγηθούμε από τις πιο άγριες επιθυμίες μας και να καταλήξουμε μαζί, αγγίζοντας τον παράδεισο χωρίς καμία τύψεις μετά από αμαρτία.. Σε προτρέπω να φανταστείς ότι θα γίνω και πάλι δικός σου, να θυμηθείς το συναίσθημα των σωμάτων μας να γίνονται ένα και να μην θέλεις να με έχεις εκεί, στη μέση σου..

Μεταξύ των μυστικών του δάσους, μια γυναίκα ξεφορτώνεται τα παλτά του πολιτισμένου κόσμου και περπατάει εκτεθειμένη κάτω από το στέμμα των εκατοντάχρονων δέντρων.. Σε μια παλέτα από μαλακά και ζεστά τόνους, το δέρμα του αντανακλά το χρυσό φως που φιλτράρει μέσα από τα φύλλα, ενώ τα κυματιζόμενα μαλλιά του σε αρμονία με την αύρα.. Κάθε ένα από τα βήματά του σε αυτό το φυσικό βασίλειο είναι ένας χορός με την ίδια τη γη.. Τα στήθη της, σαν μαλακά λόφους, σταματούν περήφανα στον καθαρό αέρα, και οι καμπυλωτές γοφές της μιμούνται τα σχήματα του γειτονικού ποταμού.. Το βότανο αγγίζει τα πόδια τους, τα δέντρα ψιθυρίζουν με μυστικά στο αυτί τους και τα λουλούδια είναι πρόθυμα να αγγίξουν το δέρμα τους.. Αισθάνεται αναπόσπαστο μέρος αυτής της γήινης Εδέμ, μια επέκταση της γύρω φύσης.. Χωρίς ντροπή ή αναστολή, βρίσκει ελευθερία στην γυμνότητά του, υπενθυμίζοντας μας την έμφυτη αγνότητα της ανθρωπότητας στην πιο φυσική της κατάσταση.. Καθώς περπατά, η ζωή ξυπνά γύρω της: τα πουλιά τραγουδούν με χορό, οι πεταλούδες την ακολουθούν στο χορό της και η χλωρίδα ανθίζει ενθουσιασμένα.. Αυτή η γυμνή γυναίκα ενσαρκώνει τον βαθιά και αρχαίο δεσμό μεταξύ ανθρώπων και φύσης, υπενθυμίζοντας μας ότι στην γυμνότητά της, βρίσκουμε ομορφιά, ευπάθεια και την ίδια την ουσία της ζωής..

Όταν σε κοιτάζω ένας στρατός από μυρμήγκια μεγαλώνει. Προχωράει μουρμουρητά μέσα από τα χέρια μου. Τεντώνει το δέρμα μου. Ανακοινώθηκε, δεν θα με αφήσει. Από τα πόδια μου αναπνέουν ένα μικρό, αναπνεύσιμο αέρα. Από το βάθος της κοιλιάς μου αισθάνονται το πιο υγρό σκοτάδι σου. Σαν μαύρος ήλιος τους υπνωτίζεις. Σε μυρίζω και τα μυρμήγκια μου αναστατώνονται, ταλαντεύονται. Σε αγγίζω ή ονειρεύομαι ότι σε αγγίζω; και τρέχουν τρελά. Από τα βάθη του αίματός μου ορμάνε, ονειρεύονται ότι βυθίζουν τα δόντια τους στη σάρκα σου, και στο δάγκωμα νιώθουν το βλέμμα σου. Το παλλόμενο πλάτος των μακριών χειλιών μεγαλώνει στον αέρα ανάμεσα στα κοκκινισμένα πόδια σου. Το πιο όμορφο σαρκοφάγο λουλούδι σου απολαμβάνει ασταμάτητα το επίμονο, καθυστερημένο και επαναλαμβανόμενο πέρασμα όλων των μυρμηγκιών μου. Μέσα ανακαλύπτω ότι είσαι φτιαγμένος από τρελά μαύρα μυρμήγκια, τόσο ηλίθια όσο και τα δικά μου. Στον διπλό καθρέφτη της πείνας και της δίψας και της δίψας και της πείνας που παραπλανητικά αποκαλούμε τα σώματά μας, τα μυρμήγκια σου και τα δικά μου έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο. Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον ή μιμούνται ο ένας τον άλλον, καταβροχθίζουν ο ένας τον άλλον ή χάνονται, μπερδεύονται ανάμεσα σε τόσα πολλά δαγκωμένα μυρμήγκια.

Στο σκοτάδι του δωματίου, το κόκκινο έγινε ο πρωταγωνιστής, βάφοντας κάθε γωνιά με το φλεγόμενο πάθος του. Στα βαθιά πορφυρά σεντόνια, τα σώματά τους μπλέχτηκαν σε ένα παιχνίδι έντονων αισθήσεων. Τα χάδια έγιναν πιο τολμηρά, καθώς το κόκκινο ανάβει το δέρμα με μια φωτιά που θα μπορούσε να κατασβεστεί μόνο από την οικεία επαφή. Οι ψίθυροι τους ανακατεύονταν στον αέρα φορτισμένους με επιθυμία, σαν το ίδιο το χρώμα να ψιθύριζε αισθησιακά μυστικά. Κάθε φιλί ήταν μια μπουκιά φωτιάς, κάθε άγγιγμα ένα παραλήρημα ευχαρίστησης. Σε εκείνη την ατμόσφαιρα, γεμάτη πάθος, εγκατέλειψε τον εαυτό της σε μια πορφυρή έκσταση, λιώνοντας σε ένα φλογερό χορό που μόνο το κόκκινο θα μπορούσε να ανάψει..

Ήμουν στην παραλία, απολαμβάνοντας τον ήλιο φιλάω το δέρμα μου και ακούω το απαλό ψίθυρο των κυμάτων, αισθανόμενος ταυτόχρονα μια βαθιά σύνδεση μεταξύ της έλξης μου για ερωτισμό και την αισθησιακότητα που προέρχεται από το περιβάλλον μου. Περπατώντας ξυπόλητος στην άμμο, ένιωσα την ζεστή υφή ν&alp