DulceShary

_♥Ντουλς Σάρι♥_

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Απόψε άφησα το παράθυρο ανοιχτό για να πετάξει η σκέψη μου και ζωγράφισα ήλιους στον νυχτερινό ουρανό για να φωτίσω τα βήματά σου όταν θα έρθεις. Και ύφανα τρόμο στα λουλούδια σου και στις φλέβες σου, σε γδύνω από καιρούς που πρέπει να σπάσουν, έπινα ελαφρά το δηλητήριο των παράλληλων ποδιών σου και στη θάλασσα των γοφών σου ήμουν καπετάνιος. Μυρμηγκώνω ένθερμοι και αγρυπνίες, ήμουν ένας φύλακας, στην πληγωμένη ώρα το όνομά μου ήταν ένας φυλακτής, καημένο θήραμα του στόματός σου τόσο πεινασμένο, ειλικρινές σημάδι αυτού του σκοτεινού φύλακα. Ζωγράφισα τα χείλη σου με χρώματα, τις κυψέλες σου, τις γωνιές σου αρωματισμένες με λευκά άνθη πορτοκαλιάς, έχτισα υποσχέσεις με θραύσματα καταιγίδας και μέσα από το σώμα σου, σαν τον άνεμο, άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Απόψε άφησα το παράθυρο ανοιχτό για να πετάξουν οι σκέψεις μου, και ζωγράφισα τα ήλια στο νυχτερινό ουρανό για να φωτίσουν τα πόδια σας.. Και έκοψα τα τρέμματα στα λουλούδια σου και στις φλέβες σου, και σου πήρα τις στιγμές που μπορούσες να σπάσεις, και έκοψα το δηλητήριο στα παράλληλα πόδια σου και έκοψα το δηλητήριο στα ισχία σου, και ήμουν καπετάνιος.. Μούρμουρασα φλεγόμενα και ξημερώματα, ήμουν φρουρός, στο χαρισμένο χρόνο, το όνομά μου ήταν ένα φυλαχτό, φτωχή, με την αφθονημένη σου μύτη, ειλικρινής δείγμα του σκοτεινού φύλακα.. Έβαλα χρώματα στα χείλη σου, τις κυψέλες σου, τα μυρωδιάρικα κέρματα σου στο λευκό λουλούδι του πορτοκαλιού, έφτιαξα υποσχέσεις με θύελλες και με το σώμα σου, όπως ο άνεμος, αφήνω να με πάρει..

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Απόψε άφησα το παράθυρο ανοιχτό για να πετάξουν οι σκέψεις μου, και ζωγράφισα ήλιους στο νυχτερινό ουρανό για να φωτίσουν τα βήματά σου όταν φτάσεις.. Και έπλεξα τρόμο στα λουλούδια σου και στις φλέβες σου, σε απογύμνωσα από στιγμές που έσπασα, ήπια ελαφρά το δηλητήριο των παράλληλων ποδιών σου και στη θάλασσα των γοφών σου ήμουν καπετάνιος. Μούρμηξα φλόγες και αγρυπνίες, ήμουν φρουρός, στην πληγωμένη ώρα το όνομά μου ήταν φυλαχτό, φτωχή λεία από το στόμα σου τόσο πεινασμένη, ειλικρινής απόδειξη αυτού του σκοτεινού φύλακα. Έβαλα χρώματα στα χείλη σου, στα μέλισσα σου, στις γωνίες σου με άρωμα λευκού αχαλίνωτου, έφτιαξα υποσχέσεις με σπασμένα καταιγίδια και με το σώμα σου, σαν τον άνεμο, με πήρε..

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Το βλέμμα σου καίγεται, η πορεία σου είναι καυτή, τα χέρια σου είναι σαν ζεστά τριαντάφυλλα, η καρδιά σου τη νύχτα και το καλοκαίρι, ξεφεύγουν από την αποχώρησή τους, πηγή σκοτεινής αϋπνίας, ψευδαίσθηση, παραληρησία των αδιάφορων πτέρυγων, να είσαι μια γόνιμη γη την άνοιξη και το πεπρωμένο των πλοίων μου χωρίς όνομα, τα πλοία μου που ανεβαίνουν "Doucement et lentement pour la blessure éternelle de ton abîme" "Προσπάθησε να με βοηθήσεις να ξεπεράσω το βάθος της αβύσσου μου".. Και ντύνομαι σαν καταιγίδα, μεθυσμένος από τα όνειρα του προσκυνητή για να κατακτήσω τις αλαζονικές επάλξεις σου με τα νύχια μου τυλιγμένα σε μαλακά τσαμπιά για να επιβιβαστώ και να κάνω την τσέπη σου να είναι σώμα και καρφί μαζί σου σε αυτή την τέλεια νύχτα, σε αυτόν τον στοιχειωμένο αντικατοπτρισμό, των ανησυχιών και των υγρών παραδόσεων, των μαλακών χεριών και των αγκαλιών στο γκρεμό, Αφήστε τους να βυθιστούν με πάθος και να θάψουν τη ρίζα τους στο μαντρί που γεμίζει το κενό των νεκρών απουσιών σας, του κρεβατιού σας που είναι ήδη δικό μου.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Your burning gaze, your feline gait, your hands like hot roses, your heart of night and summer, emerge from their retreat, source of dark insomnia, illusion, delirium of unconscious wings, to be fertile land in spring and destination of my nameless ships, murky sailboats that ascend softly and slowly μέσα από την αιώνια πληγή της αβύσσου σου. Και ντύνομαι στις θύελλες, μεθυσμένος από τα όνειρα των προσκυνητών για να κατακτήσω τις αλαζονικές επάλξεις σου με τα νύχια μου τυλιγμένα σε μαλακά τσαμπιά για να επιβιβαστώ και να κάνω την πολεμίστρα σου δική μου για να είμαι ένα και το αυτό μαζί σου αυτή την τέλεια νύχτα, σε αυτή τη μαγεμένη οφθαλμαπάτη, από χειρονομίες και υγρές παραδόσεις, από γλυκά χέρια και αγκαλιές στο γκρεμό, Ότι με πάθος βυθιστείτε και θάψτε τη ρίζα στο μαντρί που γεμίζει το κενό των νεκρών απουσιών σας, του κρεβατιού σας που είναι ήδη δικό μου.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Το φλογερό σου βλέμμα, το αιλουροειδές σου βάδισμα, τα χέρια σου σαν καυτά τριαντάφυλλα, η καρδιά σου της νύχτας και του καλοκαιριού, αναδύονται από το ησυχαστήριό τους, πηγή ζοφερής αϋπνίας, ψευδαίσθησης, ασυνείδητου παραληρήματος φτερών, για να γίνουν εύφορη γη την άνοιξη και προορισμός των ανώνυμων πλοίων μου, των σκοτεινών ιστιοφόρων που ανεβαίνουν απαλά και αργά μέσα από την αιώνια πληγή της αβύσσου σου. Και ντύνομαι στις θύελλες, μεθυσμένος από όνειρα προσκυνητών για να κατακτήσω τις αλαζονικές επάλξεις σου με τα νύχια μου τυλιγμένα σε μαλακές συστάδες για να πλησιάσω και να κάνω την πολεμίστρα σου δική μου να είναι καρφί και σάρκα μαζί σου αυτή την τέλεια νύχτα, σε αυτή τη στοιχειωμένη οφθαλμαπάτη, της φασαρίας και των υγρών παραδόσεων, των γλυκών χεριών και των αγκαλιών στο γκρεμό, που με πάθος βυθίζονται και θάβουν τη ρίζα στο μαντρί που γεμίζει το κενό των νεκρών απουσιών σου, Από το κρεβάτι σου που είναι ήδη δικό μου.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Αντί να ικανοποιείς τους πόθους μου, με αποξενώνεις στην τρέλα, είναι βασανιστήριο που με εκπλήσσει, είναι η πείνα που με καταβροχθίζει, κελί όπου βρίσκω το χαμόγελό σου, νοσταλγικός κυνηγός σκιών, φεύγεις όταν πλησιάζεις, έρχεσαι πιο κοντά όταν είσαι θυμωμένος, και στα φιλιά μου με τα φαντάσματα τριαντάφυλλα βρίσκεις καταφύγιο, ανάβεις μόνος, και κλέβεις από τα κόκαλά μου μιας γέρικης αρκούδας στη ζέστη μια αγκαλιά και μια ήττα, ελεημοσύνες κούφιων φιλιών, καρδιακούς παλμούς που τρέχουν άγρια, ονειρέψου το όνειρο που φτάνει γρήγορα και με ικετεύει να λιώσω στο άτακτο στόμα σου, να σε σταυρώσω σε αυτή την ώρα που είσαι θήραμά μου και εγώ η σαρκοφάγος παρουσία σου, Ο αδηφάγος θηρευτής της θεάς.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Αντί να ικανοποιείς τις επιθυμίες μου στην τρέλα, με αποξενώνεις, Είναι ένα βασανιστήριο που με εκπλήσσει Είναι η πείνα που με καταβροχθίζει, κελί όπου βρίσκω το χαμόγελό σου, νοσταλγικός κυνηγός σκιών, φεύγεις όταν πλησιάζεις, έρχεσαι πιο κοντά όταν είσαι θυμωμένος, και στα ροζ φανταστικά φιλιά μου βρίσκεσαι καταφύγιο, ανάβεις και κλέβεις τα κόκαλά μου από την παλιά αρκούδα στη ζέστη μια αγκαλιά και μια ήττα, ελεημοσύνη κούφιων φιλιών, καρδιακών παλμών που εξαπολύονται, όνειρο ονείρου έρχεται τόσο γρήγορα και με ικετεύει Μπορώ να λιώσω στο άτακτο στόμα σου, που σε διασχίζει αυτή την ώρα που είσαι το θήραμά μου κι εγώ η σαρκοφάγος παρουσία σου, ο αδηφάγος θηρευτής μιας θεάς.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Αντί να ικανοποιείς τους πόθους μου στην τρέλα, με αποξενώνεις, είναι το βασανιστήριο που με εκπλήσσει, είναι η πείνα που με καταβροχθίζει, κελί όπου βρίσκω το χαμόγελό σου, νοσταλγικός κυνηγός σκιών, φεύγεις όταν πλησιάζεις, πλησιάζεις όταν είσαι θυμωμένος, και στα φαντάσματα φιλιά μου από τριαντάφυλλα βρίσκεις καταφύγιο, ανάβεις μόνος και κλέβεις από τα κόκαλά μου μια παλιά αρκούδα στη ζέστη μια αγκαλιά και μια ήττα, Ελεημοσύνες από κούφια φιλιά, χτύπους της καρδιάς που τρέχουν άγρια, ονειρέψου το όνειρο που φτάνει γρήγορα και με ικετεύει να λιώσω στο άτακτο στόμα σου, να περάσω από μέσα σου αυτή την ώρα που είσαι το θήραμά μου κι εγώ η σαρκοφάγος παρουσία σου, ο αδηφάγος θηρευτής μιας θεάς.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Vous: ρίγη, εσύ που ανεβαίνεις στην πλάτη μου με τα δάχτυλά σου, εσύ που ανεβαίνεις στους πόρους της ύπαρξής μου. Και εκείνοι του δέρματός μου επίσης. Vous: Τα χέρια σου αγγίζουν τα γόνατά μου, τα χείλη σου συγκρούονται με κάθε καμπύλη μου. Η γλώσσα σου στο σκοτάδι μέσα στο σώμα μου, χωρίς φόβο να πέσει στον ομφαλό μου, ή να χαθώ βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Vous: Ξεπαγώστε, τα δόντια σας πάνω στο λαιμό μου με δαγκώνουν από ένα φιλί.. Toi mon souffle embue κάθε χιλιόμετρο του σώματος μου. Ξέρεις την τελειότητα των συντομεύσεών μου.. Αλλά εσύ πάντα διάλεξες το πιο μακρύ, για να με κάνεις να περιμένω, για να σπαταλήσεις το σώμα μου, φιλονικώντας το τέλος του ποδιού μου.. Qu'il en soit: tes fingts en moi le vagin με κάνει να πιστεύω ότι είμαι υπεύθυνος για την παγκόσμια υπερθέρμανση. Vous: Ποτέ δεν θα πίστευα ότι μια φωτιά στο δέρμα μου θα ήταν τόσο έντονη βρεγμένη. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήθελα να καώ τόσο πολύ.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Εσύ: ρίγη, εσύ που ανεβαίνεις με τα δάχτυλά σου στην πλάτη μου, εσύ που ανεβαίνεις στους πόρους της ύπαρξής μου. κι εκείνες του δέρματος μου επίσης. Εσύ: ατύχημα, τα χέρια σου αγγίζουν τα γόνατά μου, τα χείλη σου χτυπούν κάθε καμπύλη μου. Η γλώσσα σου στο σκοτάδι πάνω στο σώμα μου, χωρίς φόβο να πέσει στον ομφαλό μου, ή να χαθεί στα βάθη της καρδιάς μου. Εσύ: λιώνεις, τα δόντια σου στο λαιμό μου με δαγκώνουν με ένα φιλί, εσύ, που κάνεις τα στήθη μου και το στήθος σου: ανακατεύεις την αναπνοή μου. Η αναπνοή σου ομιχλώνει κάθε χιλιόμετρο του σώματός μου. Ξέρεις τις συντομεύσεις μου τέλεια. αλλά πάντα διάλεγες το μακρύτερο μονοπάτι, με έκανες να περιμένω, με έκανες να τρέμω, με φιλούσες από το τέλος μέχρι την αρχή των ποδιών μου. In short: Τα δάχτυλά σου στον κόλπο μου με κάνουν να σκέφτομαι ότι είμαι υπεύθυνη για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Εσύ: φωτιά. Ποτέ δεν πίστευα ότι μια φωτιά στο δέρμα μου θα ήταν τόσο υγρή. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήθελα να κάψω τόσο πολύ.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Εσύ: ρίγη, εσύ που ανεβαίνεις την πλάτη μου με τα δάχτυλά σου, εσύ που ανεβαίνεις τους πόρους της ύπαρξής μου. Και τα δέρματα μου επίσης. Εσύ: ατύχημα, τα χέρια σου αγγίζοντας τα γόνατά μου, τα χείλη σου, συγκρούονται με κάθε καμπύλη μου.. Η γλώσσα σου σκοτεινιάζει το σώμα μου, χωρίς να φοβάμαι να πέσει στην κοιλιά μου, ή να χαθεί στο βάθος της καρδιάς μου.. Εσύ: λιώσιμο; τα δόντια σου στο λαιμό μου δαγκώντας μου ένα φιλί; εσύ, κάνοντας δικά σου τα στήθη μου και το στήθος μου: ανακουφίζοντας την αναπνοή μου. Η αναπνοή σου θολώνει κάθε μίλι του σώματός μου. Γνωρίζετε τέλεια τις συντομεύσεις μου, αλλά πάντα ήσασταν ένας που επέλεξε το μακρύτερο μονοπάτι. Να με κάνει να περιμένω, να σπάσει το σώμα μου φιλώντας με από το τέλος μέχρι την αρχή των ποδιών μου. En fin: Τα δάχτυλά σου στο πουλί μου με κάνουν να πιστεύω ότι είμαι υπεύθυνη για την υπερθέρμανση του πλανήτη.. Εσείς: φωτιά; Ποτέ δεν πίστευα ότι μια φωτιά στο δέρμα μου θα ήταν τόσο υγρή. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήθελα να κάψω τόσο πολύ.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Πριν νυχτώσει, πλησίασε το συρμάτινο φράχτη της καρδιάς μου που ήταν καλυμμένο με καταιγίδες, και πεινασμένος, δάγκωμα, σπάσιμο, λοξό, το πέπλο των μυστικών επιθυμιών μου, των διαδοχικών αποκαλύψεών μου, όπου τα λόγια μου γεννιούνται και πεθαίνουν, και το φεγγάρι έχει την πλοκή του. Και στο κατώφλι των επιθυμιών σου σταματάω για μια στιγμή να πάρω μια ανάσα, να ξαναδιαβάσω το σώμα σου σε αντίθεση με το χρόνο που με δαγκώνει και με καταβροχθίζει, στη μετάβαση του να σε έχω και να σε δελεάζω εδώ και τώρα. Ωκεάνια αγκαλιά, υγρή, λυρική, των χεριών μου στην επικράτειά σου, στο ιδιωτικό σου σκοτάδι, όπου μόνο εγώ σε βλέπω και σε νιώθω και βυθίζομαι στον κόσμο σου, στο γαλάζιο φως της διψασμένης αντανάκλασής σου, που με αναζητά σε μια υγρή αξίωση, πεινασμένη για λάμψεις, κόκκινων ορχιδέων που σκιαγραφούν και πλέκουν το γυμνό σου σώμα δένοντάς το με τέτοιο τρόπο ώστε μόνο η προσευχή που κρύβει το όνομά σου ραμμένο στα δικά μου εγκαύματα, Η άγρια ομορφιά που με τυλίγει και με ελευθερώνει και σε διαπερνά φιλί με πρόκληση, πρόκληση με φιλί, σε καίει, σε καρφώνει με το βέλος μου, ενός μεγαλειώδους ποιητή που έχει βρει την πορεία του μέσα σου. Θα ξεκουραστώ στα φύλλα σου, στη ρίζα του δέντρου σου, στο γυμνό στήθος σου. Και θα ονειρεύομαι αυγές, με τον ανοιχτό ουρανό των ματιών σου, με το λευκό χαμόγελό σου, με τη σκιά σου, με το δέρμα σου να ζητάει το δέρμα μου, να βογκάει και να ζητάει ακρόαση από τον βασιλιά των επιθυμιών σου που ζει για να είναι μια ροζ αυγή, ένα λυκόφως που γδύνει το ηλιοβασίλεμα της αϋπνίας σου, για να ξεδιπλωθεί καθόλου. ώρες μέσα, βαθιά μέσα, στα θεϊκά σου όνειρα.

____________________________________________♥_♥___________________________________________

Πριν σκοτεινιάσει, πλησίασε το τείχος της καρδιάς μου, που είναι καλυμμένη από καταιγίδες και πεινασμένοι, δαγκώματα, σπασίματα, προκατάληψη, το πέπλο των μυστικών μου επιθυμιών, των αποκαλύψεών μου σε καταρράκτη, όπου γεννιούνται και πεθαίνουν τα λόγια μου, και το φεγγάρι έχει την ίντριγκα του. Και στο κατώφλι των επιθυμιών σου στ&alph