Daphnnee

« Στην σιωπή ανάμεσα σε δυο αναπνοές, σε βρίσκω. Όχι με λόγια ή με χειρονομίες, αλλά με το ελαφρύ τρέμουλο που προαναγγέλλει την εγγύτητα της επιθυμίας. Το δέρμα σου είναι μια αρχέγονη γλώσσα, μια γλώσσα που μιλιέται με τα δάχτυλα, με την ιερή βραδύτητα εκείνης που προσεύχεται σε ένα σώμα που είναι ταυτόχρονα ναός και αμαρτία. Υπάρχει μια σιωπηλή φωτιά στα χείλη σου, μια υπόσχεση που κρατιέται στο άγγιγμα. Κάθε φιλί σου είναι μια εξομολόγηση, κάθε αναστεναγμός, μια φλόγα που γράφει το όνομά μου στον αέρα. Αναγνωριζόμαστε στο λυκόφως, όπου το φως μόλις τολμά, και ο χρόνος υποχωρεί, υπάκουος, μπροστά στην επείγουσα ανάγκη της σαρκός που ξυπνάει. Η πλάτη σου - ένα μονοπάτι μυστηρίου - με οδηγεί με τη μουσική της σκιάς. Ακολουθώ τις καμπύλες της όπως κάποιος ακολουθεί το πεπρωμένο του, πεινασμένος για τον ίλιγγο της σιλουέτας σου, για το αλάτι που φέρει το δέρμα σου μετά την επιθυμία. Υπάρχει μια στιγμή που όλα σταματούν: η αναπνοή μου είναι η δική σου, ο παλμός μου συγχωνεύεται με τον δικό σου, και το σύμπαν συρρικνώνεται στο άπειρο του σώματός σου. Μετά σιωπή. αυτή η σιωπή που δεν είναι το κενό, αλλά μια πληρότητα που καίει και αναπνέει, μια ηχώ αυτού που ήμασταν όταν η αγάπη ήταν καθαρή παράδοση, και ολόκληρος ο κόσμος κρατιόταν στην αγκαλιά σου.

Έλα, αγάπη, γιατί η νύχτα μας καλεί με τη βελούδινη φωνή της και τους αναστεναγμούς της, γυμνά από αστέρια, τρέμοντας στο κρεβάτι του ουρανού που περιμένει τις παραληρήσεις μας. Ο άνεμος λέει το όνομά σου στο αυτί μου σαν ένα μυστικό που καίγεται για πάντα, και εγώ, καταδικασμένη στη φλόγα σου, χάνομαι στο στόμα σου, γλυκιά υπόσχεση. Είσαι ο πυρετός που μεθάει τις φλέβες μου, τα κάρβουνα που χορεύουν κάτω από το δέρμα μου, η ηχώ όλων των περίεργων ωρών μου, το φεγγάρι που παραδίδεται στην αυγή μου. Η αναπνοή σου είναι ένα κρασί που με τρελαίνει, τα χέρια σου, μονοπάτια δίψας και μελιού, και όταν το σώμα σου προσφέρεται στο δικό μου, οι ουρανοί της πιο πιστής απόλαυσης ανοίγουν. Κάθε γωνιά σου είναι ένας νέος στίχος, ένα ποίημα γραμμένο με μελάνι και πνοή, η τέλεια στροφή του κόσμου μου, η πίστη μου, το μαρτύριό μου, το γέλιο μου, η επιθυμία μου. Ας μην μιλάμε για το Χρόνο, ούτε χθες ούτε χθες, γιατί η αγάπη δεν μπαίνει σε σπασμένα ρολόγια, ας αφήσουμε τις ψυχές μας να μας μιλήσουν στην καυτή γλώσσα των σωμάτων μας. Το δέρμα σου είναι η πατρίδα μου, η θάλασσά μου, η τιμωρία μου, το μονοπάτι μου, ο βορράς μου, το αντίο μου, το τραγούδι μου. Και με το άγγιγμά σου εγκαταλείπω το καταφύγιο κάθε σεμνότητας, κάθε λογικής. Κοίταξέ με έτσι, με τα μάτια της αυγής όταν η αυγή ανατέλλει ανάμεσα στα φιλιά και τον αφρό, άσε με να σε αγαπήσω με την αργή ηρεμία που καίνε τα λουλούδια της νύχτας. Κάνε με ξανά, χωρίς βιασύνη, χωρίς φόβο, με αυτή την τρυφερότητα που δαγκώνει και θεραπεύει, και άσε με να σε αγαπήσω, χωρίς τέλος και χωρίς θεραπεία, μέχρι η σιωπή να μας οδηγήσει στην αυγή.

Όταν σε βλέπω, ή ο κόσμος σταματά Όταν σε βλέπω, ή ο κόσμος σταματά Όλα όσα βαραίνουν, όλα όσα πιέζουν Όλα διαλύονται σε μια στιγμή ηρεμίας Όπως μια αύρα που ηρεμεί την ψυχή. Τα μάτια σου κοιτάζουν μια αρχαία θάλασσα, Βαθιά, γαλήνια, μερικές φορές περιφρονητική. Αλλά ακόμα και όταν ο Ντορ Αλί πεθαίνει, αυτοί είναι που με καταβροχθίζουν ειρηνικά. Το να σ'αγαπώ δεν είναι απλά να σ'αγαπώ δίπλα σου, Να ακούω τη σιωπή των αγαπημένων σου, Καταλαβαίνω τις σκοτεινές σου μέρες, Και να είμαι μια μπλόφα στις ταραγμένες σου θάλασσες. Θα χαμογελάσω όταν το χαμόγελό σου ξυπνήσει, θα ελέγξω πότε ανοίγει η πόρτα. Θα είναι ένα καταφύγιο, όχι ένας φυλακισμένος, υπάρχει ελευθερία στο τοπίο. Όταν κοιμάσαι, ή ο ρυθμός επιβραδύνεται, Ελπίζω να σκεφτώ την άνοιξη σου, Πίσω χωρίς σεντόνι, ελαφρύ και ειλικρινές, Όμορφος κήπος που ανθίζει περιμένοντας. Και ακόμα και όταν η ζωή βαραίνει και δίνει, Και η ελπίδα κρύβεται ή καταστρέφεται, Αρκεί να σε κοιτάξω, μια λέξη, Η νύχτα γίνεται λιγότερο νύχτα. Θα σε αγαπώ απλό, αλλά ποτέ μικρό, Είναι γραμμένο σε μίμο ή είναι αιώνιο. Φύτευση σε σταθερό ή αβέβαιο έδαφος Και δεν βελτιώνει το έδαφος. Αν μια μέρα ή μια ώρα θέλουμε να σηκωθούμε, Και η μοίρα προσπαθεί να μας σβήσει, Τι ήταν γραμμένο στους στίχους μεταξύ τους: Η αγάπη μας ήταν ριζωμένη, δεν ομοιοκαταληξία ποτέ. Ήταν χαρούμενος, αλλά και ήρεμος, αναγκάστηκε σε ώρες αγωνίας. Ήταν το μόνο που ήθελε η καρδιά μου - μια αγάπη που είναι μεγάλη. Είναι ποίηση.

Ελάτε, πλησιάστε, γιατί η νύχτα μας τυλίγει με το μανδύα της αργής φωτιάς, και η σιωπή είναι γεμάτη από υποσχέσεις που μόνο το δέρμα σου και το δέρμα μου μπορούν να πουν. Άσε με να χαθώ στην ακτή των χειλιών σου, εκεί που αρχίζει ο ίλιγγος και τελειώνει ο κόσμος, γιατί όταν τα μάτια σου με κοιτάζουν έτσι, όλα όσα ήμουν εξαφανίζονται, και δεν υπάρχω παρά μόνο αυτή τη στιγμή, σε αυτή τη φλόγα που με κατατρώει με τη γλυκιά βία της εγγύτητάς σου.. Μην πεις τίποτα. η αναπνοή σου μου τα λέει όλα, κάθε αναπνοή σου είναι ένα μυστικό ποίημα γραμμένο στο λαιμό μου, και κάθε άγγιγμα των δαχτύλων σου ξυπνάει τα αστέρια που κοιμόντουσαν κάτω από το δέρμα μου. Το νιώθεις; Αυτή είναι η επιθυμία. αυτό που δεν μπορεί να ονομαστεί, αλλά ζει, αυτό που γεννιέται από ένα τυχαίο άγγιγμα και μεγαλώνει με κάθε ματιά που κρατιέται για πολύ. Αυτό που καίει χωρίς άδεια, και τώρα μας καίει χωρίς θεραπεία. Το δέρμα σου πάνω στο δικό μου είναι ένα ολόκληρο σύμπαν, ένας αστερισμός καρδιακών παλμών όπου η αγάπη γίνεται επαφή, και ο χρόνος παραδίδεται σε μας σαν ένας μακρύς αναστεναγμός που δεν θέλει να τελειώσει. Σε σκέφτομαι, ακόμα και όταν σε κρατάω στην αγκαλιά μου, γιατί το να σε αγαπώ είναι ένα παιχνίδι χωρίς τέλος, ένας χορός ανάμεσα στην τρυφερότητα και την επιθυμία, ανάμεσα στα χείλη σου που αγγίζουν τα δικά μου και στα χέρια σου που με τραβάνε στον αέρα. Ας κάνουμε την αγάπη μια τέχνη, μια τέχνη που δεν μαθαίνεται, αλλά αισθάνεται, σαν εσένα, σαν εκείνη τη στιγμή, σαν εκείνη τη στιγμή που όλα τα άλλα εξαφανίζονται, και μόνο εσύ, και μόνο εγώ, και αυτή η γλυκιά τρέλα που μας περιβάλλει. Άσε με να σου πω με χαϊδεύματα αυτό που οι λέξεις δεν μπορούν να αγγίξουν, άσε με να διαβάσω το σώμα σου σαν ανοιχτό βιβλίο, όπου κάθε καμπύλη είναι ένας στίχος και κάθε βογκητό μια δήλωση πίστης. Ας μας ακούσει η νύχτα, ας μάθει ότι ήμασταν φωτιά, ότι συναντηθήκαμε στο σκοτάδι και δημιουργήσαμε το φως με κάθε φιλί, κάθε αγκαλιά, κάθε υπόσχεση ανάμεσα σε δυο αναστεναγμούς. Και όταν έρθει η αυγή, θέλω να σε δω να κοιμάσαι στο στήθος μου, με την ειρήνη εκείνου που αγάπησε χωρίς μέτρο, και το χαμόγελο εκείνου που λατρεύτηκε πέρα από το σαρκικό, πέρα από το χρόνο, πέρα από όλα..

💖 Ρομαντικό ποίημα στα γαλλικά: "Μέσα από το βλέμμα σου" Μέσα από το βλέμμα σου, ο κόσμος φωτίζεται, Κάθε αστέρι ξεθωριάζει, κάθε νύχτα κλίνει. Η αναπνοή σου είναι ένα ποίημα που ο άνεμος μου εμπιστεύεται Και η σιωπή σου τραγουδά πιο δυνατά από χίλιες ζωές. Τα χέρια σου έχουν ζωγραφίσει μονοπάτια στο δέρμα μου, αόρατους δρόμους που ακολουθούν τα πρωινά μου. Όταν με αγγίζεις, ο χρόνος γίνεται εύθραυστος, ένας χτύπος της καρδιάς, ένας λεπτός ίλιγγος. Σε αγαπώ στη σκιά, σε αγαπώ στο φως, σε αγαπώ στην αμφιβολία, σε αγαπώ στην αλήθεια. Η απουσία σου είναι μια κραυγή που μαντεύει η ψυχή μου, Ένα κενό που αντηχεί, ένας θεϊκός πόνος. Κάθε λέξη που λες γίνεται μια προσευχή, μια ηχώ του απείρου, ένα ειλικρινές φως. Και ακόμα κι αν ο κόσμος σβήσει αύριο, η αγάπη μου για σένα δεν θα σβήσει ποτέ. Γιατί είσαι η εποχή μου, η φωτιά μου, το ποτάμι μου, το μυστικό μου καταφύγιο, το γλυκό μου φως. Και σε κάθε αντίο, σε κάθε νέα αρχή, Βρίσκω το όνομά σου χαραγμένο βαθιά στα συναισθήματά μου.

Στην αγκαλιά σου

Κάτω από το φεγγάρι, τα μάτια σου λάμπουν σαν χαμένα αστέρια, και στο χαμόγελό σου βλέπω ολόκληρο το σύμπαν, αντανάκλαση όλων των ανέκφραστων φαντασιώσεών μου, ένας γλυκός ψίθυρος ανάμεσα στο δέρμα και τον άνεμο. Τα χέρια μου τρέμουν χαϊδεύοντας το σώμα σου, σαν μια θάλασσα που ξεχειλίζει αγγίζοντας την ακτή. Κάθε καμπύλη, κάθε γωνιά με καλεί, και τα χείλη μου λιώνουν στο λαιμό σου, λες και όλος ο κόσμος θα εξαφανιζόταν με το άγγιγμα του δέρματός σου. Το άρωμά σου με τυλίγει, έντονο και γλυκό σαν το μέλι το καλοκαίρι, και στη ζεστασιά της αναπνοής σου νιώθω τη φωτιά, μια φλόγα που καίει χωρίς τέλος. Τα δάχτυλά σου, απαλά σαν το βραδινό αεράκι, σχεδιάζουν στο δέρμα μου στίχους που δεν έχουν γραφτεί ποτέ, σχεδιάζοντας υποσχέσεις, χάδια και επιθυμίες που η καρδιά μου φυλάει βαθιά μέσα της, περιμένοντας τη στιγμή που θα ξεσπάσουν σε μια σιωπηλή κραυγή αγάπης και απόλαυσης.. Ο χρόνος σταματά όταν συγχωνεύουμε, σαν δύο ψυχές χαμένες στην αιωνιότητα, και στο βλέμμα σου αναζητώ καταφύγιο, τη γωνιά όπου οι σκέψεις μου ξεθωριάζουν και η ύπαρξή μου εγκαταλείπεται χωρίς φόβο. Κάθε φιλί είναι ένα συμβόλαιο, ένας αόρατος δεσμός που ενώνει τα σώματά μας, ένας χορός φωτιάς και νερού, όπου γινόμαστε ένα, σχεδόν άπειροι, σχεδόν θεοί. Και στη σιωπή της νύχτας, όταν όλα φαίνονται να είναι εσύ, το σώμα μου συνεχίζει να αντηχεί με την ηχώ σου, και τα ίχνη σου παραμένουν, αιώνια, σε κάθε γωνιά της ύπαρξής μου..

Είμαι 21 ετών και μου αρέσει να ντύνομαι. Είναι σαν να μπαίνεις σε έναν διαφορετικό κόσμο κάθε φορά που φοράω ένα νέο ντύσιμο. Είτε πρόκειται για πριγκίπισσα, πολεμιστή ή ακόμα και για πιο σκοτεινό χαρακτήρα, μου αρέσει να εξερευνώ όλες αυτές τις πτυχές της προσωπικότητάς μου που συνήθως δεν δείχνω.. I like to take care of every detail: από το μακιγιάζ μέχρι τα αξεσουάρ, και πάντα ψάχνω για κάθε κοστούμι να είναι μοναδικό και να αντικατοπτρίζει κάτι από μένα. Οι φίλοι μου λατρεύουν όταν εμφανίζομαι με κάτι καινούργιο. Λένε ότι ποτέ δεν ξέρουν τι να περιμένουν, και αυτό με διασκεδάζει. Με συναρπάζει το πώς τα κοστούμια μου επιτρέπουν να συνδέομαι με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, είτε σε συνέδρια είτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου πάντα βρίσκω άλλους παθιασμένους με το παιχνίδι με κοστούμια. Για μένα, το ντύσιμο δεν είναι απλά ένα χόμπι, είναι ένας τρόπος να εκφράζω τον εαυτό μου και να ζω διαφορετικές ιστορίες κάθε φορά. "Για μένα, το ντύσιμο είναι κάτι πολύ περισσότερο από το να φοράς ένα κοστούμι. Είναι σαν να μπαίνεις στη θέση ενός χαρακτήρα και, για μια στιγμή, να είσαι κάποιος εντελώς διαφορετικός. Αγαπώ τη διαδικασία της επιλογής κάθε λεπτομέρειας και της ζωντανοποίησης των χαρακτήρων μου, από τους πιο γλυκούς μέχρι τους πιο σκοτεινούς και μυστηριώδεις.. Μερικές φορές ξοδεύω ώρες ράβοντας, ζωγραφίζοντας ή ψάχνοντας για τέλεια αξεσουάρ ώστε κάθε ντύσιμο να έχει κάτι ξεχωριστό και μοναδικό για μένα. My costume collection is huge: Έχω τα πάντα από φορέματα πριγκίπισσας μέχρι πιο τολμηρές στολές πολεμιστών και κακών. Οι φίλοι μου ξέρουν ότι αν υπάρχει θεματικό πάρτυ, θα εμφανιστώ με κάτι εντελώς απροσδόκητο, και νομίζω ότι απολαμβάνουν να βλέπουν τι θα μεταμορφωθώ την επόμενη φορά όσο και εγώ. Μου αρέσει να τους εκπλήσσω. Επιπλέον, έχω αρχίσει να μοιράζομαι τις στολές μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και αυτό με ενθουσιάζει πολύ. Είναι καταπληκτικό να μπορείς να συνδεθείς με άλλους ανθρώπους που έχουν πάθος για το παιχνίδι με κοστούμια και που εκτιμούν την προσπάθεια και τη δημιουργικότητα πίσω από κάθε στολή. Πάντα προσπαθώ να δείχνω τη διαδικασία, από την αρχική ιδέα μέχρι το τελικό μακιγιάζ, και μου αρέσει να δίνω συμβουλές και να λαμβάνω συμβουλές από άλλους επίσης. Έχω κάνει φίλους από όλο τον κόσμο! Όταν φοράω ένα κοστούμι, νιώθω ότι μπορώ να εκφράσω μέρη του εαυτού μου που συνήθως δεν φαίνονται: μπορώ να είμαι πιο τολμηρή, πιο αστεία ή ακόμα πιο αινιγματική. Είναι σαν να ζω πολλές ζωές σε μια, και αυτό με κάνει να νιώθω ελεύθερη και ευτυχισμένη. Κάθε κοστούμι είναι μια περιπέτεια, μια ιστορία που δημιουργώ εγώ η ίδια, και αυτό το συναίσθημα του να αφήνεις τη φαντασία σου να πετάξει είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο σε αυτό το χόμπι.

Είναι είκοσι ενός ετών, αλλά όταν τη συναντάς, μπορεί να νομίζεις ότι έχει ζήσει χίλιες ζωές. Κάθε κοστούμι που φοράει λέει μια διαφορετική ιστορία, κάθε ρούχο είναι μια πόρτα σε έναν κόσμο που δημιούργησε με τα χέρια και τη φαντασία της.. Για εκείνη, το ντύσιμο δεν είναι ένα απλό χόμπι - είναι μια μορφή μεταμόρφωσης, μια γλώσσα μέσω της οποίας μπορεί να εκφράσει συναισθήματα, όνει&r