ChezRobert

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ

Ω, αν μπορούσα.

Αν μπορούσα να μαζέψω αστέρια, κάθε μέρα θα σου έφερνα ένα. Αν μπορούσα να φτάσω στον ήλιο θα έπαιρνα μια ακτίνα φωτός μόνο για σένα. Αν μπορούσα να βρω το βάζο του ουράνιου τόξου θα σου έδινα όλα τα χρώματα. Θα τα έκανα όλα μόνο για σένα! Αν μπορούσα να καλέσω όλα τα πουλιά θα τα έκανα να σου τραγουδήσουν. Αν μπορούσα θα έφτιαχνα ένα βουνό μόνο για σένα για να ξεκουραστείς πιο κοντά στον ουρανό. Αν μπορούσα θα απομόνωνα ένα δάσος όπου μόνο εσύ θα μπορούσες να μπεις, να συναντήσεις τον εαυτό σου και να αναπνεύσεις ειρήνη. Θα τα έκανα όλα μόνο για σένα! Αν μπορούσα θα σου έφερνα όλες τις χαρές του σύμπαντος εκείνες τις μέρες που νιώθεις λυπημένος. Θα έφτιαχνα ένα ξεχωριστό μέρος φτιαγμένο μόνο για σένα. Ένα μέρος όπου θα μπορούσες να βρεις γαλήνη, να είσαι μόνος σου και να ανακάμψεις από την κούραση σου. Αν μπορούσα να σβήσω τα προβλήματά σου θα χρησιμοποιούσα όλη μου τη δύναμη για να τα κάνω να εξαφανιστούν. Θα τα έκανα όλα μόνο για σένα! Αλλά δεν ξέρω να μαζεύω αστέρια, δεν μπορώ να φτάσω στον ήλιο, ούτε ξέρω που είναι το δοχείο του ουράνιου τόξου. Δεν ξέρω να καλώ τα πουλιά, ούτε μπορώ να χτίσω βουνά. Δεν έχω άδεια να απομονώσω ένα δάσος, ούτε μπορώ να σε απαλλάξω από όλα τα προβλήματα. Αλλά ξέρω ότι μπορώ να σου δώσω αυτό που υπάρχει μέσα μου: αυτή την επιθυμία να σε δω ευτυχισμένο και να είμαι πάντα εκεί, μαζί σου μέχρι το τέλος! φιλιά αγάπη μου καλό ταξίδι και υπέροχες διακοπές αν φροντίζετε να μείνετε με τον Θεό και να στείλετε φωτογραφίες από το ταξίδι 💋💋💋💋💋❤❤❤💕💕💘💘💘💘

Η ψυχή

Σαν εξόριστος του παλιού θέματος, κατέβηκα τη σκάλα σου, αλλά αυτό που η ίδια η Αγάπη έχει δεσμεύσει, ο χρόνος δεν μπορεί να το λύσει. Κάθε βράδυ, όταν το σώμα σου ξαπλώνει στο κρεβάτι σου που δεν είναι πια δικό μου, τα χείλη Σου είναι μακριά από το στόμα μου. Ωστόσο, κοιμάμαι κοντά Σου. Όταν βγαίνω από την ανθρώπινη ζωή, μοιάζω στην πραγματικότητα σαν ένας μοναχικός κύριος που περπατάει, αλλά περπατάω δίπλα σου. Η ζωή μου είναι πλεγμένη με τη δική σου όπως πλένεται το μετάξι, και σκέφτομαι με τη δική σου σκέψη, και βλέπω με τα μάτια σου. Όταν λέω ή κάνω κάτι, σε συμβουλεύομαι πάντοτε· επειδή, ξέρω, τουλάχιστον υποθέτω, ότι με βλέπεις, ότι με ακούς.. Εγώ ο ίδιος βλέπω τα μεγάλα σου μάτια, ακούω το χείλος σου να γελάει. Και μερικές φορές στις αγνές μου νύχτες Ατελείωτες συζητήσεις. Είναι μια ψευδαίσθηση, ίσως, όλα αυτά δεν υπήρξαν ποτέ, αλλά είναι, μωρό μου, άκου, αλλά είναι η αλήθεια. Όταν ήμασταν μαζί, χωρίς να έχουμε τίποτα να αρνηθούμε, υπάκουος στην τρεμάμενη επιθυμία μου, δεν με φιλούσες, δεν μου έδωσες την ψυχή σου; Το φιλί έχει φύγει, αλλά η ψυχή είναι ακόμα εκεί, κυρία, να είστε σίγουρη ότι την έχω.

Για το φίλο μου

Ξέρεις την αγάπη και τη μέθη της Ξέρεις την αγάπη και τους αγώνες της Ξέρεις μια φωνή που σου μιλάει Αυτά τα λόγια ανείπωτης τρυφερότητας Που λέγονται μόνο χαμηλόφωνα. Σε ένα όμορφο στήθος, το περιπλανώμενο στόμα σου μπόρεσε επιτέλους να ξεκουραστεί, Και σε ένα χείλος που πεθαίνει Για να νιώσεις τη μεθυστική γλυκύτητα που κρύβει ένα πρώτο φιλί. Κύριος αυτών των αγαθών που ζηλεύουν, η καρδιά σας είναι καθαρή, οι μέρες σας είναι γεμάτες! Σκλάβος στους σκλαβωμένους όρκους σου, η τύχη ομορφαίνει τη ζωή σου Ξέρεις ότι σε αγαπούν και παραπονιέσαι! Και παραπονιέσαι! Και υπερβάλλετε αυτές τις αόριστες ενοχλήσεις μιας στιγμής, αυτές τις λύπες, αυτούς τους μικρούς πόνους και αυτές τις θλίψεις τόσο παροδικές που μπορεί κανείς να υποφέρει μόνο με αγάπη! Και κλαις! Και λυπάσαι για αυτό το ερωτικό ξέσπασμα! Γιατί αυτά τα κακά προετοιμάζετε για τον εαυτό σας; Κρατήστε αυτά τα αδιάκριτα παράπονα και αυτά τα δάκρυα για τους άτυχους! Για μένα, από την μαραμένη ψυχή του οποίου δεν έχει λάβει ποτέ όρκο, Σαν εξόριστος χωρίς πατρίδα, Για μένα, που μια τρυφερή φωνή ποτέ δεν ονόμασε απαλά, Κανείς που καταδέχεται να με ακούσει, Στη μοίρα μου που αιμορραγεί για να ενωθεί, Και με ρωτάει με έναν τρυφερό αέρα, Γιατί έκανα τον εαυτό μου να περιμένει μια ολόκληρη μέρα χωρίς να έρθει. Κανείς που να με συμβουλεύει να μείνω μόνο για λίγα λεπτά έξω από το σπίτι, που να με τσιγκουνεύει όταν γυρνάω σπίτι και αναρωτιέμαι πού ήμουν τόσο καιρό. Ποτέ μια χαϊδεμένη ανάσα που τη νύχτα έρχεται να με ταριχεύσει. Άτομο του οποίου το πιεστικό χέρι αναζητά το δικό μου και του οποίου τα χέρια νιώθω να κλείνουν στην καρδιά μου! Μια φορά, όμως, – τέσσερα χρόνια – έσβησαν ό,τι μου άφησαν αυτές οι τυχερές ώρες ψευδαισθήσεων που περιβάλλονταν από τα βάθη της ψυχής μου; Ω! Ήταν επειδή ήταν τόσο όμορφη! Είτε άνοιξε τα μάτια της τόσο διάπλατα, είτε το βλέφαρό της, εξασθενημένο σαν πέπλο που ξεδιπλωνόταν, έσβησε τα ετοιμοθάνατα μάτια της! «Τόλμησα να συλλάβω την ελπίδα ότι οι λιγότερο εχθρικές μοίρες, λυπούμενοι τον πόνο μου, θα έρχονταν να μου δώσουν τη βεβαιότητα μιας ευτυχίας που θα επέτρεπαν: την ώρα που περίμενα, την ευτυχία που είχα ονειρευτεί, έφυγε από την ταραγμένη ψυχή μου, Σαν ένα αιωρούμενο σημείωμα, Σαν ένα ημιτελές χαμόγελο! Δεν θυμόταν τον κόσμο που δεν την είδε. Τίποτα δεν σηματοδότησε τον ερχομό της, πέρασε, ταπεινή, άγνωστη, χωρίς να αφήσει ίχνος των βημάτων της. Από τότε, θλιβερή και μονότονη, κάθε μέρα αρχίζει και τελειώνει: Τίποτα δεν με συγκινεί, τίποτα δεν με εκπλήσσει, Σαν μια τελευταία φθινοπωρινή ακτίνα, βλέπω το μέτωπό μου να κιτρινίζει. Και μακριά από όλους, όταν το μυστήριο του μέλλοντος έχει κλείσει, εγώ τρέχω, εθελοντικός εξόριστος! Υπάρχει μόνο μια ευτυχία στη γη, αυτή του να αγαπάς και να αγαπιέσαι..

Ανεβαίνει

Όλο και πιο συχνά τα περιγράμματα του σώματός μου θολώνουν και γίνομαι επιθυμία να αφομοιώσω τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και εσένα, αν είναι δυνατόν μέσω του δέρματος, όπως το κόλπο ενός φυτού με το οξυγόνο. και να ζήσω από μια αβλαβή φωτιά. Δεν θα σε καταβρόχθιζα, ούτε θα σε τελείωνα, θα ήσουν ακόμα εκεί γύρω μου, γεμάτος σαν τον αέρα. Δυστυχώς δεν έχω φύλλα. Αντ' αυτού έχω μάτια και δόντια και άλλα πράγματα που δεν είναι πράσινα και αποκλείουν την όσμωση. Έτσι προσέξτε, δεν αστειεύομαι, τελευταία προειδοποίηση: Αυτή η λαιμαργία παίρνει τα πάντα μαζί της, είναι αδύνατο να συζητηθεί ήρεμα και ήρεμα. Δεν υπάρχει καμία εξήγηση για αυτό, απλά η λογική του σκύλου που πονάει μπροστά στο κόκκαλο.

ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΤΕ

Φοράω μόνο καφέ και κραγιόν στα χείλη μου έχω δαγκώσει την ψυχή σου όμορφη ξένη μου φοράω μόνο στα μάτια μου τις αποχρώσεις του γκρι μπλε το τραπέζι όπου είμαι ξένος ήδη τρέχεις μακριά Φοράω στο δέρμα μου τίποτα άλλο παρά ήλιο και νερό Ευκαιρία να έχεις επιστρέψει έτσι τολμώ και δοξάζω τους ουρανούς τον ώμο μου και το λαιμό μου aw είμαι ο λύκος της πόλης Στην ταράτσα του μπιστρό σου είμαι ο της πόλης σου έρχομαι να γλείψω τις πληγές σου, τους πόνους σου, φοράς μόνο καπνό και φρούτα θρυμματισμένα ανάμεσα στα δάχτυλά σου στον καπνό, λιποθύμησες, φοράς μόνο στα μάτια σου, την αντανάκλαση της εξομολόγησής μου, τα χώματα, το τραπέζι όπου ήσουν κάτι περισσότερο από ένα νόμισμα που φορούσες στο δέρμα σου, μόνο ένα πουκάμισο, πολύ συμπτωματικά, έχεις εξαφανίστηκε έτσι Τολμώ και επαινώ τον ώμο μου και το λαιμό μου Είμαι ο λύκος της πόλης στη βεράντα των μπιστρό σου Είμαι η άρρωστη νοσοκόμα Ήρθα να επιδέσω το λίπος της καρδιάς σου Έγκαυμα, έγκαυμα, κάψιμο Αργά, αργά, αργά, αργείς. Πετάλι, ιππασία. Τα μαργαριτάρια σου παίζουν με τα μυστικά σου. Πετάλι, ιππασία. Εσώρουχα που έχουν μουσκεθεί, πρησμένα χείλη. Πετάλι, ιππασία. Κάψτε, κάψτε, κάψτε, κάψτε. Πετάλι, ιππασία. Κάψτε τη λίστα του παπά. Πολλαπλασιάζοντας τις απαγορεύσεις που μοιράζονται σαν χαστούκια που χτυπούν στο κρεβάτι των περιπλανήσεών σου. Απαγορεύεται να βάλεις μακιγιάζ. Από γέλιο με ανοιχτό λαιμό. Απαγορεύεται να σου κόψω το ντεκολτέ, να σου κόψω τα στρίφωμα. Απαγορεύεται να περιπλανηθείτε. Περπατώντας μόνη στη γειτονιά. Απαγορεύεται η νυχτερινή περιπλάνηση. Απαγορεύεται να πίνετε, να αναποδογυρίσετε! Απαγορεύεται να χορεύουν, να δονούνται! Απαγορεύεται να λερώσεις το φόρεμά σου. Τιμή, όνομα και γενεαλογία. Απαγορεύεται, απαγορεύεται, απαγορεύεται! Αλλά εσύ, εδώ, τώρα, με το τόξο στο ποδήλατο, με την καρδιά τεντωμένη, ερωτευμένη, δεν σε νοιάζει τίποτα από όλα αυτά τα απαγορευμένα! Πετάλι, ιππασία. Κάψτε τη λίστα του παπά. Πετάλι, ιππασία. Τα μαργαριτάρια σου παίζουν με τα μυστικά σου Πετάλιζεσαι, καβαλάς. Εσώρουχα που έχουν μουσκεθεί, πρησμένα χείλη. Απαγορεύεται να απαγορεύεται να αγαπάς, να επιθυμείς, να φαντασιώνεσαι, να προσκολλάσαι, να αισθάνεσαι, να υπάρχεις, να αγγίζεις, να γεύεσαι, να απολαμβάνεις, να χαϊδεύεις, να λούζεσαι, να χαϊδεύεις, να διογκώνεσαι, να χορεύεις, να χορεύεις, να δονείσαι, να δονείσαι, να καίγεται, να καίγεται, να καίγεται.

---------------------------------------

Γλυκό άγριο κορίτσι

Τα μάτια μου συνάντησαν το βλέμμα σου σε μια απλή φωτογραφία, αλλά πόσο εντυπωσιακή. Η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπάει για λίγα λεπτά, και αυτή η όμορφη άγρια γυναίκα που βγήκε από αυτή την εικόνα, τόσο όμορφη την βρήκα.. Μαλλιά μαύρα και γαλάζια, μάτια που σε κάνουν να ονειρεύεσαι και στόμα που σε κάνει να σιχαίνεσαι.. Εγώ, κούρσα που είμαι, σας φαντάζομαι και θαυμάζω μπροστά σε αυτή την άγρια ομορφιά, ενδιαφέρουσα, μυστηριώδη και φιλόξενη. Αν μου δοθεί η ευκαιρία να ερωτευτώ μια τέτοια μάγισσα, θα χαρώ να εκπληρώσω κάθε σας επιθυμία, κυρία μου! Θα είμαι ντυμένη με τα πιο όμορφα ρούχα μου και εσύ το ίδιο, τολμώ να ελπίζω. Θα ανέβω τις σκάλες θα σε συναντήσω στο δωμάτιό σου, με την καρδιά να χτυπάει το χορό των επιθυμιών και των χαρών. Θα ανοίξω την πόρτα και η μαγεία θα γίνει. Ήσουν εκεί, ξαπλωμένη πάνω σ' αυτόν τον υπέροχο θόλο, διακοσμημένο με μπλε σατέν, που θα σε μαγέψει, κοντά στο παράθυρο, το άγγιγμα του ανέμου, και το φως της ημέρας που αποκαλύπτει το πρόσωπο ενός αγγέλου και την γλυκύτητα στα μάτια, Ωχ! Ένας άνεμος φρεσκάδας απλά σε κοιτάζοντας, νόμιζα ότι θα παραλίγο να καταρρεύσω, τόσο η ομορφιά σου μου έκοψε την ανάσα. Τώρα, από εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα γιατί με δυσκολία μπορούσα να συγκρατήσω την επιθυμία μου να σας πάρω αμέσως.. Πήρα όλο μου το κουράγιο και προχώρησα προς εσάς αργά για να απολαύσετε κάθε στιγμή. Χαϊδεύω αυτά τα μαλλιά με τη μυρωδιά του μήλου και του τριαντάφυλλου, θα πλησιάσω ψιθυρίζοντας στο αυτί σου πόσο πολύ σε επιθυμώ, θα νιώσεις την αναπνοή μου στο λαιμό σου, τα χείλη μου να αγγίζουν το πρόσωπό σου, ήδη τρέμεις, και, να φτάσω σε αυτό το αισθησιακό στόμα με γεύση μέλι. Αργά η γλώσσα μου άγγιξε τα σαρκώδη χείλη σου, ένα προς ένα, και εσύ, που είσαι άπληστη, άνοιξες το στόμα σου και άρπαξες τη γλώσσα μου με τόση ζέση.. Δεν πίστευα ότι ήσουν τόσο άγρια. Έμεινα για λίγο και σε κοίταξα σε όλο σου το μεγαλείο. Κάτω από την μπλούζα σου, ανακάλυψα το στήθος σου, τόσο φιλόξενο. Ααα! Είναι πολύ όμορφο! Θα σπάσω αυτή τη μπλούζα και θα βάλω το κεφάλι μου ανάμεσα στα στήθη σου για να μεθύσω από τη μυρωδιά σου, από την αγνή ευτυχία! Θα χαϊδέψω το δέρμα σου απαλό σαν φρεσκοκομμένο ροδάκινο, θα κατεβώ τα χέρια μου στους γοφούς σου, το σώμα σου θα αντιδράσει στα χάδια μου, τα χέρια μου που έγιναν περιπλανώμενα σε έκαναν να τρελαθείς, σε ένιωσα τόσο ζωντανή, που όλο μου το σώμα άρχισε να βράζει. Το ζώο μέσα μου ήρθε στην επιφάνεια, τόσο ήθελα να σε κατέχω και να σε κάνω δική μου. Τα βυζιά σου με προσκάλεσαν ξανά, τα δάγκωσα τρυφερά, έγλειψα αυτές τις θηλές ήδη πολύ σκληρά. Η κλειτορίδα μου πονούσε τόσο πολύ που με έκανες να καυλώσω, να σε ακούω να βογκάς ελαφρά, μουσική μέσα μου. Άνοιξα τα κάπως τρεμάμενα πόδια σου και έβαλα τη γλώσσα μου να γλιστρήσει στους μηρούς σου, τα χέρια σου άρπαξαν την πλάτη μου και με τα μυτερά νύχια σου έβγαλες το δέρμα μου.. Σας κοιτάζω με το βλέμμα μου, και τα μάτια σας με παρακαλούσαν να γευτώ επιτέλους αυτόν τον κήπο της ευχαρίστησης, αλλά σας έκανα να περιμένετε, χαιρόμουν.. Πήρα μερικά φτερά και βούρτσισα ξανά τους μηρούς σας στον καβάλο, σας ένιωσα ανυπόμονους και πυρετώδεις από επιθυμία, ο χυμός αυξήθηκε μέσα μου, ακριβώς όπως ένα ηφαίστειο έτοιμο να αναβλύσει, αφήστε τον εαυτό μου να παρασυρθεί προς αυτό το τριαντάφυλλο ήδη πρησμένο από ευχαρίστηση, δύσκολα θα τολμήσω να το αγγίξω και με ένα γλείψιμο της γλώσσας μου θα σας μεταφέρει στο ύψος της έκστασης.. - Ωχ! Αλλοίμονο! Θα ξυπνήσω, γιατί ήταν απλά ένα όνειρο.. και όλα αυτά είναι απλή ποίηση. - Ας το κάνουμε.

-----------------------------------------------------------------

Το &gamma