BatiDark

Για μένα.

Είμαι μια γοτθική γυναίκα, και μου αρέσει να είμαι. Δεν είναι μόνο μια αισθητική ή ένας τρόπος ένδυσης, είναι ένας τρόπος να βλέπεις τον κόσμο, να τον αισθάνεσαι και να τον ζεις με ένταση.. Πάντα ένιωθα μια ιδιαίτερη σύνδεση με το διαφορετικό, με αυτό που δεν ακολουθεί τους κανόνες που επιβάλλει η κοινωνία.. Μου αρέσει να περπατάω το δικό μου δρόμο, χωρίς να ανησυχώ για το αν θα ταιριάξω. Το να ντύνομαι διαφορετικά από τους άλλους δεν είναι μια κενή ανταρσία. Είναι μια έκφραση της ταυτότητάς μου.. Τα ρούχα μου, ο τρόπος που είμαι, ακόμα και οι σιωπές που επιλέγω, λένε περισσότερα από τα λόγια.

Πάντα είχα μια βαθιά αγάπη για τα βουνά. Είναι το καταφύγιό μου, η απόδρασή μου, το ασφαλές μου μέρος. Εκεί αισθάνομαι ελεύθερος, ειρηνικός, σαν ο κόσμος να σταματάει και να μπορώ απλά να υπάρχω χωρίς τίποτα και κανένας να με πιέζει. Άγρια φύση, κρύος αέρας, ομίχλη ανάμεσα στα δέντρα. όλα αυτά γεμίζουν την ψυχή μου. Αν μπορούσα, θα ζούσα σε μια καλύβα ανάμεσα στα βουνά, περιτριγυρισμένη από σιωπή, γάτες και καλή μουσική.

Μιλώντας για μουσική, η λίστα αναπαραγωγής μου είναι μια αντανάκλαση των συναισθημάτων μου. Το αγαπημένο μου στυλ είναι σίγουρα το πανκ. Μου αρέσει η δύναμή του, η ωμή ενέργειά του, το αντισυμβατικό του μήνυμα. Ακούω επίσης πολύ ραπ, κυρίως στίχους με δυνατό περιεχόμενο, με αλήθεια, με θυμό και καρδιά. Και ναι, αν και δεν φαίνεται, από καιρό σε καιρό αφήνω τον εαυτό μου να παρασυρθεί από μια καλή μπαλάντα. Αυτές οι πιο ήσυχες στιγμές έχουν επίσης τη θέση τους στον κόσμο μου.

Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κόκκινο.. Έντονο, παθιασμένο, βαθύ. Για μένα, το κόκκινο αντιπροσωπεύει πολλά πράγματα: δύναμη, αγάπη, κίνδυνο, επιθυμία. Το φοράω όποτε μπορώ, είτε στα ρούχα, στα χείλη, σε κάποιο αξεσουάρ.. Είναι ένα χρώμα που με κάνει να νιώθω ζωντανή. Υπήρχε μια εποχή στη ζωή μου που είχα πολλά τρυπήματα. Στο πρόσωπο, στο σώμα. Μου άρεσε να πειραματίζομαι με την εικόνα μου, νιώθοντας ότι κάθε τρύπημα ήταν ένας ακόμη τρόπος να εκφράσω τον εαυτό μου. Ο καθένας είχε την ιστορία του, τη στιγμή του, το λόγο του. Αν και δεν έχω τόσα πολλά πια, αγαπώ αυτό το στάδιο. Ήταν ένας τρόπος να επιβεβαιώσω την ταυτότητά μου, να κάνω το σώμα μου δικό μου και να το μετατρέψω σε τέχνη..

Φυσικά, έχω κοντά μαλλιά, κάτι που συχνά εκπλήσσει, αλλά με καθορίζει. Μου αρέσει η ελευθερία που μου δίνει, ο τρόπος που αποκαλύπτει το πρόσωπό μου και τονίζει τα χαρακτηριστικά μου. Το δέρμα μου είναι λευκό, πολύ ανοιχτό, και τα μάτια μου είναι καστανά, με μια λάμψη που αλλάζει ανάλογα με τη διάθεσή μου ή το φως της ημέρας.

Και αν υπάρχει κάτι που πραγματικά αγαπώ σε αυτόν τον κόσμο, είναι οι γάτες. Με συναρπάζουν με το μυστήριο τους, την ανεξαρτησία τους, τη σιωπηλή τους κομψότητα. Νομίζω ότι έχουν μια ιδιαίτερη σύνδεση με εκείνους που μπορούν να δουν πέρα από την επιφάνεια. Έχοντας μια γάτα κοντά είναι σαν να έχετε ένα κομμάτι της μαγείας που περπατά γύρω από το σπίτι. Me identifico mucho con ellos: παρατηρητική, ήρεμη, αλλά με μια άγρια πλευρά που εμφανίζεται όταν το περιμένεις λιγότερο. Με λίγα λόγια, είμαι μια γυναίκα με μια σκοτεινή αλλά φωτεινή ψυχή, που βρίσκει την ομορφιά στο εναλλακτικό, τη γαλήνη στο φυσικό και το πάθος στο αυθεντικό.. Δεν ψάχνω να με καταλάβουν όλοι, μόνο αυτοί που ξέρουν να κοιτάζουν με την καρδιά.