AstridNielsen

🌺🌸Ξενοδοχεία σε Άστριντ Πλέις🌸🌺

Η Άστριντ είναι μια ζωντανή και χαρούμενη νεαρή γυναίκα, γνωστή για τη μεταδοτική ενέργεια και τη θετική στάση της απέναντι στη ζωή. Πάντα πρόθυμη να δώσει τον καλύτερο εαυτό της, η Άστριντ προσπαθεί να πετύχει τους προσωπικούς της στόχους με αποφασιστικότητα και αφοσίωση. Το επιχειρηματικό της πνεύμα και η επιθυμία της να υπερέχει την οδηγούν να αντιμετωπίζει κάθε πρόκληση με χαμόγελο και προορατική στάση..

Η Άστριντ είναι λάτρης της κοινωνικής ζωής και απολαμβάνει τις στιγμές που μοιράζεται με τους φίλους της στο έπακρο. Της αρέσει να βγαίνει έξω, να εξερευνά νέα μέρη και να δημιουργεί αξέχαστες αναμνήσεις. Το πάθος της για τη φωτογραφία και τα βίντεο την οδηγεί να αποτυπώνει κάθε στιγμή, ποζάροντας φυσικά και δημιουργικά. Με τα καστανά σγουρά μαλλιά της και τους χαρακτηριστικούς κόκκινους φακούς της, η Άστριντ έχει ένα μοναδικό στυλ που αντανακλά τη δυναμική και αυθεντική της προσωπικότητα.

Η Άστριντ είναι ένα άτομο που εμπνέει τους γύρω της, δείχνοντας ότι με προσπάθεια και ενθουσιασμό, είναι δυνατόν να επιτευχθεί οποιοσδήποτε στόχος. Η ικανότητά της να βλέπει τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων και η ικανότητά της να συνδέεται με άλλους την καθιστούν μια πολύτιμη φίλη και έναν απαράμιλλο σύντροφο περιπέτειας..

Αύριο, από την αυγή, την ώρα που η εξοχή γίνεται λευκή, θα φύγω. Βλέπεις, ξέρω ότι με περιμένεις. Θα περπατήσω στο δάσος, θα περπατήσω στο βουνό. Δεν μπορώ να μείνω μακριά σου άλλο. Θα περπατήσω με τα μάτια μου σταθεροποιημένα στις σκέψεις μου, χωρίς να βλέπω τίποτα έξω, χωρίς να ακούω κανέναν ήχο, μόνος, άγνωστος, με την πλάτη λυγισμένη, τα χέρια σταυρωμένα, λυπημένος, και η μέρα θα είναι για μένα σαν τη νύχτα. Δεν θα κοιτάξω το χρυσό του βράδυ που πέφτει, ούτε τα πέπλα που κατεβαίνουν μακριά προς το Αρφλέρ, και όταν φτάσω, θα βάλω στον τάφο σου ένα μπουκέτο από πράσινη βελανιδιά και ανθισμένο έρημο.

Ο Αφέντης Κόρακας, σκαρφαλωμένος σε ένα δέντρο, κρατούσε ένα τυρί στο ράμφος του. Ο Αφέντης Αλεπού, από την ελκυστική μυρωδιά, Του είπε περίπου έτσι: "Γεια! Γεια σας, κύριε του Κοράκι. Πόσο όμορφη είσαι! Πόσο όμορφη μου φαίνεται! Πόσο όμορφη είσαι! Πόσο όμορφη μου φαίνεται! Αναφέρεται στο φτέρωμα σας, Είστε ο Φοίνικας των οικοδεσποτών αυτών των δασών. Σε αυτά τα λόγια, το κοράκι δεν αισθάνεται χαρούμενο. Και για να δείξει την όμορφη φωνή του, ανοίγει ένα ευρύ ράμφος, ρίχνει το θήραμά του. Η Αλεπού το άρπαξε και είπε: "Κύριε, μάθε ότι κάθε κολακευτής ζει σε βάρος εκείνου που τον ακούει.. Αυτό το μάθημα αξίζει ένα τυρί, αναμφίβολα. " Το Κοράκι, ντροπαλός και μπερδεμένος, ορκίζεται, αλλά λίγο αργά, ότι δεν θα τον πάρουν πια.

Ξέρω ότι υπάρχουν μάτια, τα πιο μελαγχολικά, που δεν κρύβουν πολύτιμα μυστικά, ωραία κιβώτια χωρίς κοσμήματα, μενταγιόν χωρίς λείψανα, πιο κενά, πιο βαθιά από τον εαυτό σας, ω Ουρανά!

 

Αλλά δεν είναι αρκετό να είσαι η εμφάνιση, για να ευφραίνεις την καρδιά που φεύγει από την αλήθεια; Τι σημασία έχει η ηλιθιότητα ή η αδιαφορία σου; Μάσκα ή ντεκόρ, γεια! Αγαπώ την ομορφιά σου.