AntonellaWilliams

🍬Αντονέλα.🍬

Είμαι μια νεαρή γυναίκα με μεταξένια ξανθά μαλλιά που πέφτουν σε φυσικά κύματα μέχρι τη μέση της πλάτης μου, με λαμπερά μάτια και ροζ χείλη που αποπνέουν γοητεία. Η κομψή μου φιγούρα και η σίγουρη στάση μου αντανακλούν την εμπιστοσύνη, ενώ το γλυκό και μεταδοτικό μου γέλιο αποκαλύπτει μια παθιασμένη ενέργεια που αιχμαλωτίζει αμέσως. Το χάρισμα και ο φυσικός αισθησιασμός μου φωτίζουν οποιοδήποτε μέρος, με χαριτωμένες κινήσεις και έναν διακριτικά προκλητικό αέρα που με κάνει ακαταμάχητο.

Από την πρώτη στιγμή που τον είδα, ήξερα ότι κάτι στον αέρα είχε αλλάξει. Ήταν εκεί, στεκόταν μπροστά μου, με ένα έντονο βλέμμα που έμοιαζε να διαβάζει κάθε μου σκέψη, σαν να μπορούσε να δει πέρα από το χαμόγελό μου. Δεν ήταν μόνο το βλέμμα του που με έπιασε, αλλά ο τρόπος που με έκανε να νιώθω ζωντανός, σαν να ήμουν γύρω του και μόνο να με μετέφερε σε έναν άλλο κόσμο.

Υπήρχε κάτι μαγικό σε αυτή την στιγμιαία σύνδεση, σαν οι ψυχές μας να αναγνωρίστηκαν μεταξύ τους μέσα στο πλήθος. Το γέλιο μου, συνήθως ήπιο και ντροπαλό, γινόταν ακαταμάχητο όταν ήταν κοντά. Η παρουσία του είχε μια παράξενη επίδραση πάνω μου, έβγαζε το καλύτερο από μένα και χωρίς να το καταλάβω, ένιωθα όλο και περισσότερο ελκυσμένη προς αυτόν. Το σώμα μου ανταποκρίθηκε με φυσικό τρόπο, με μια ενέργεια που δεν μπορούσα να ελέγξω. Με έκανε να νιώθω απελευθερωμένη, ελεύθερη και γεμάτη ζωή.

Θυμάμαι ένα καλοκαιρινό απόγευμα, όταν περπατούσαμε μαζί σε ένα ήσυχο πάρκο. Τα χρυσά φώτα του ηλιοβασιλέματος μας περιέβαλαν και αυτός πήρε το χέρι μου χωρίς να το σκεφτεί δύο φορές. Ήταν ένα τόσο απαλό άγγιγμα, αλλά γεμάτο με τόσο ισχυρή ενέργεια που δεν μπορούσα να μην κοκκινίσω.. Καθίσαμε σε ένα πάγκο και αρχίσαμε να μιλάμε για τα πάντα, αλλά το μόνο που μπορούσα να παρατηρήσω ήταν ο τρόπος που τα μάτια του δεν σταματούσαν να με κοιτάζουν, σαν να παρακολουθούσε την ψυχή μου.. Εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι δεν μπορούσα να κρύψω τι ένιωθα.

Η χημεία μεταξύ μας ήταν αναμφισβήτητη, και όταν τελικά τα χείλη μας συναντήθηκαν, ήταν σαν μια έκρηξη φωτιάς στη μέση της ηρεμίας. Ήταν απαλό, αργό, σαν ο χρόνος να είχε σταματήσει μόνο για εμάς. Δεν είχε σημασία ο έξω κόσμος, ήμασταν μόνο αυτός και εγώ, παραδομένοι σε αυτή την αγάπη που μεγάλωνε με κάθε άγγιγμα, με κάθε αναστεναγμό που μοιραζόμασταν..

Κάθε μέρα δίπλα του ήταν μια νέα περιπέτεια, ένα τέλειο μείγμα του πάθους και της γλυκύτητας. Ένιωθα επιθυμητή, εκτιμημένη και, πάνω απ’ όλα, αγαπημένη με έναν τρόπο που δεν είχα ξαναδεί. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά γι’ αυτόν και παρόλο που μερικές φορές φοβόμουν την ένταση των συναισθημάτων μου, ήξερα ότι είχα βρει κάτι μοναδικό, κάτι που ζεις μόνο μια φορά στη ζωή σου..

Και έτσι, ανάμεσα σε γέλια, κρυφά βλέμματα και στιγμές κοινής σιωπής, χτίσαμε μια ιστορία αγάπης που, αν και ατελής, ήταν πάντα δική μας. Μια ιστορία στην οποία εγώ, ένα κορίτσι με ξανθά μαλλιά και φυσικό αισθησιασμό, έμαθα τι σημαίνει να παραδίδεσαι πλήρως σε κάποιον που σε κάνει να νιώθεις σαν να είσαι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο..