AnaWinslow

Δεν χρειάζεται να σε δω γυμνή για να ξέρω τι θέλεις. Τα μάτια σου τρέχουν ήδη μέσα από κάθε κομμάτι μου λες και τα χέρια σου θα ήθελαν να τα ακολουθήσουν. Πλησιάζεις και ο κόσμος υποβιβάζεται στο στόμα σου που αγγίζει το δικό μου, σαν να γεννήθηκε η αγάπη ακριβώς εκεί, εκείνη τη στιγμή που το φιλί δεν είναι ακόμα φιλί, αλλά από τότε που καίει. Γδύσε με σιγά σιγά, όχι μόνο τα ρούχα, αλλά και την ψυχή. Κάνε με να νιώσω ότι το να κάνω έρωτα μαζί σου είναι επίσης μια πράξη πίστης, παράδοσης, απείρου.

Η φωνή σου, σαν ένας μεταξένιος ψίθυρος που γλιστράει στο λαιμό μου, με κάνει να κλείσω τα μάτια μου και να ανοίξω τις πόρτες όλων των αισθήσεων μου. Μην με αγγίζεις, άσε με να φανταστώ. Η αναπνοή σου πίσω από το αυτί μου, τα χέρια σου ακόμα σε παύση, κι εγώ, τρέμοντας και για αυτό που ξέρω πως θα έρθει. Κάνεις την επιθυμία ένα αργό χορό, ένα χάδι που αρχίζει χωρίς καν να ξεκινά, και όταν τελικά με παίρνεις, δεν είναι μόνο το δέρμα που τρίβεται, είναι όλο που είμαι αυτό που παραδίδεται.

Το σώμα μου σε περιμένει σαν λουλούδι νωρίς το πρωί: ακόμα κλειστό, αλλά γεμάτο δροσιά, τρέμοντας στον ήλιο. Σκέφτομαι και το δέρμα μου προετοιμάζεται σαν να θυμάται τον ακριβή τρόπο με τον οποίο κατεβαίνουν τα χείλη σου, τον ρυθμό με τον οποίο με ανακαλύπτουν τα δάχτυλά σου. Αλλά περισσότερο από αυτό, λαχταρώ τον τρόπο που με κοιτάζεις αργότερα, όταν έχω ήδη πέσει σε όλα τα χάσματα σου και με αγκαλιάζεις σαν η αγάπη να ήταν ο μόνος τρόπος επιβίωσης.

Αυτό που νιώθω για σένα δεν είναι απλά επιθυμία. Είναι η τέχνη του να σε ευχόμαστε με τρυφερότητα. Θέλω να σε αγγίξω πώς παίζεται κάτι εύθραυστο, αν και ξέρω πως εσύ κι εγώ είμαστε όλοι φωτιά. Θέλω να σε φιλήσω χωρίς βιασύνη, με σιωπηλά λόγια σε κάθε χείλος. Θέλω η αγάπη να μας πάρει ενώ κάνουμε την ευχαρίστηση μια πράξη φροντίδας, παράδοσης, σπιτιού. Γιατί μαζί σου το σεξ είναι κάτι παραπάνω από σώματα: είναι δέρμα με ιστορία, βλέμματα που μιλάνε, και βογκητά που λένε: "Σ' αγαπώ, κι εδώ."

Ξέρεις πώς να με ανάβεις χωρίς καν να τρίβεις. Το βλέμμα σου είναι ήδη μια φωτιά, η φωνή σου, ένα αόρατο δάχτυλο που περνάει αργά από την πλάτη μου. Με κάνεις να φαντάζομαι την πίεση των χειλιών σου εκεί που κανείς άλλος δεν έχει φιλήσει. Και όταν, τελικά, με πλησιάζεις και με αγγίζεις, είναι σαν να σβήνει ο κόσμος και το σώμα σου να υπάρχει μόνο πάνω στο δικό μου. Κάνουμε έρωτα σαν να είχαμε μια ζωή να πεθάνουμε μαζί ξανά και ξανά ανάμεσα σε χάδια και αναστεναγμούς.