AmatisthaBlend

🎀🎀💕Καλώς ήρθες στο δωμάτιό μου.💕🎀🎀

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀

Είμαι μια χαρούμενη γυναίκα με φλογερά κόκκινα μαλλιά και ένα χαμόγελο που σπάνια ξεθωριάζει. Μου αρέσει να γελάω, να απολαμβάνω κάθε στιγμή και να μεταδίδω καλή ενέργεια στους γύρω μου.

💕 Το πρόγραμμά μου.💕

MONDAY 22:00 PM A 6:30 σχετικά με την

TUESDAY 22:00 PM A 6:30 σχετικά με την

WEDNESDAY 22:00 PM A 6:30 σχετικά με την

THURSDAY 22:00 PM A 6:30 σχετικά με την

FRIDAY 22:00 PM A 6:30 σχετικά με την

SATURDAY 22:00 PM A 6:30 σχετικά με την

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀

Πάντα ονειρευόμουν να ετοιμάσω ένα σακίδιο, να πάρω την πρώτη πτήση προς έναν προορισμό και να αφήσω τον κόσμο να με εκπλήξει. Να κοιμάμαι σε ξενώνες, να συναντώ ξένους που γίνονται φίλοι, και να χορεύω σε δρόμους που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα πατούσα.

Είμαι μια χαρούμενη γυναίκα, με φλογερά κόκκινα μαλλιά και ένα χαμόγελο που σπάνια ξεθωριάζει. Μου αρέσει να γελάω, να απολαμβάνω κάθε στιγμή και να μεταδίδω καλή ενέργεια στους γύρω μου. Και παρόλο που πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή μου έχει να κάνει με την κίνηση, υπάρχει μια ιερή στιγμή στην ημέρα μου: ο καφές μου.. Not at 5:15, not at 5:30. At 5:17. Είναι το τελετουργικό μου. Κάθομαι στο παράθυρο του μικρού καφενείου της γωνίας, αυτού που μυρίζει κανέλα και απαλή τζαζ, και αφήνω τον κόσμο να με προσπεράσει. Εκείνη τη μέρα, όπως κάθε άλλη, έφτασα στην ώρα μου, παρήγγειλα το συνηθισμένο μου—ένα διπλό καπουτσίνο με κανέλα—και κάθισα στο «δικό μου» τραπέζι.. Τότε ήταν που τον είδα. Είχε ένα μυθιστόρημα στο χέρι του και τα μαλλιά του ήταν μπερδεμένα, σαν να έτρεχε στη βροχή ή να πάλευε με τον άνεμο. But what caught me was his smile: ντροπαλός, ειλικρινής.. Παρόμοιο με το δικό μου.. Ανταλλάξαμε ματιές. Μια, δυο, τρεις φορές. Τελικά, με την καρδιά μου να με κοροϊδεύει, σηκώθηκα και του πρόσφερα μια χαρτοπετσέτα.. "Σου έπεσε αυτό," είπα, αν και δεν είχε πέσει τίποτα. Το πήρε, διάβασε τον αριθμό μου γραμμένο με μπλε μελάνι, και χαμογέλασε σαν να του είχαν μόλις δώσει ένα ποίημα. Από τότε, ο καφές των 5:17 δεν έχει την ίδια γεύση. Τώρα έχει γεύση από κοινές ματιές, άνετες σιωπές και γέλια που αναμειγνύονται με το άρωμα του καφέ και της κανέλας..

Τώρα όλα είναι σιωπηλά, αλλά το δέρμα μου θυμάται. Οι μηροί μου ακόμα τρέμουν στο παραμικρό άγγιγμα, ο πυρήνας μου πάλλεται με αυτή τη ζεστή ηρεμία που έρχεται μετά από μια καταιγίδα. Τα δάχτυλά του είναι ακόμα εκεί, αν και δεν με αγγίζουν πια. Και η φωνή του. Αλλά δεν γυρίζω. Δεν τον κοιτάω. Τον άφησα να κοιμηθεί. Μου αρέσει περισσότερο να κοιτάζω αυτό το κενό. Μου αρέσει πως με φέρνει πίσω στον εαυτό μου. Αναπνέω βαθιά, και το πουκάμισό μου ανοίγει λίγο με την κίνηση. Δεν με νοιάζει.. Ο άνεμος με αγγίζει απαλά, και για ένα δευτερόλεπτο νομίζω ότι είναι πάλι αυτός. Κλείνω τα μάτια μου.. Δεν χρειάζομαι τίποτα. Μόνο αυτή τη στιγμή. Μόνο αυτή η σιωπή, βαριά με όλα όσα συνέβησαν. Και ο γλυκός ίλιγγος του να είσαι στην άκρη.

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀

Μπορεί να πεις ότι υπερβάλλω, αλλά είμαι απόλυτα ειλικρινής όταν ορκίζομαι αιώνια αγάπη για σένα. Κάθε φορά που τα μάτια μας συναντιούνται, το στομάχι μου γυρίζει και, δίπλα σου, αισθάνομαι σαν τον πιο τυχερό άνθρωπο σε αυτόν τον κόσμο. Η μέρα που σε γνώρισα είναι μακριά, ωστόσο, πάντα με συναρπάζεις, αφού κάθε μέρα με εκπλήσσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με κάνεις να ερωτεύομαι λίγο περισσότερο. Σε αγαπώ με όλη μου την ψυχή. Αγάπη μου, όχι μόνο φιλάς όπως κανένας άλλος, αλλά έχεις τα πιο όμορφα μάτια στον πλανήτη ή είσαι όμορφος και πολύ ελκυστικός. Επίσης, είσαι ένας όμορφος άνθρωπος, με στηρίζεις πάντα όταν είμαι λυπημένος, με ακούς όταν πρέπει να μιλήσω και με ψάχνεις για να συνεχίσω τα όνειρά μου. Να ξέρετε ότι χωρίς εσάς, δεν θα είχα συνειδητοποιήσει ούτε ένα δέκατο από όλα όσα έχω επιτύχει.

Αγάπη μου, δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, αλλά από τη στιγμή που σου έδωσα το πρώτο μου φιλί, ήμουν απείρως πιο ευτυχισμένη.. Από τότε που είμαστε μαζί, όχι μόνο με ερωτεύεσαι περισσότερο κάθε μέρα, αλλά με κάνεις να βλέπω τη θετική πλευρά της ζωής και με βοηθάς να ωριμάσω.. Σ' αγαπώ, αγάπη μου, είσαι το παν για μένα, και ελπίζω να συνεχίσεις να είσαι έτσι μέχρι το τέλος των ζωών μας.. Από τώρα και στο εξής τα υπάρχοντά μου, ο χρόνος μου, η ζωή μου... Είναι για σένα, γιατί με μαγέψατε με τη γοητεία σας, γιατί με έκανες να νιώσω.

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

Το δύσκολο ελκύει, το αδύνατο αποπλανεί, το περίπλοκο φοβίζει, το εξαιρετικά περίπλοκο ερωτεύεται. Μερικές φορές στη ζωή συμβαίνει αυτό που δεν περιμένεις και περιμένεις αυτό που δεν συμβαίνει. Ποτέ δεν θα είμαι δικός σου, ποτέ δεν θα είσαι δικός μου, αλλά ακόμα μπορώ να πω: Σ 'αγαπώ. Η αγάπη φέρνει δύο μέγιστες αντιξοότητες αντίθετων σημείων: να αγαπάμε αυτούς που δεν μας αγαπούν και να αγαπιόμαστε από αυτούς που δεν μπορούμε να αγαπήσουμε. Πονάει να έχεις κάποιον στην καρδιά σου, χωρίς να μπορείς να τον έχεις στην αγκαλιά σου. - Γιατί δεν μου μιλάς πια; - Γιατί θα συνεχίσω να ερωτεύομαι κάτι που δεν θα μπορώ να έχω.

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀