AlexaDean

♥♥♥ Η ΑΛΕΞΑ ΝΤΙΝ ♥♥♥

Γεια σου, είμαι η Αλέξα. Ποτέ δεν μίλησα πολύ για τον εαυτό μου, αλλά υπάρχει κάτι μέσα μου που θέλει να βγει, έστω και σιωπηλά. Πάντα ήμουν λίγο ντροπαλή. Δυσκολεύομαι να κοιτάξω κάποιον στα μάτια ή να πω δυνατά αυτό που σκέφτομαι, ειδικά όταν πρόκειται για πράγματα. πιο οικεία. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι ο κόσμος κινείται πολύ γρήγορα και χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο για να καταλάβω τα πάντα, να αισθανθώ έτοιμη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νιώθω. Αντίστροφα. Είμαι ένα από εκείνα τα κορίτσια που κοκκινίζουν εύκολα, αλλά και εκείνα που πεθαίνουν για να ανακαλύψουν, να εξερευνήσουν αυτό που δεν τολμούν να πουν.

Υπάρχει ένα κομμάτι μου που χτυπάει δυνατά μέσα μου, που αναρωτιέται πώς αισθάνεται ένας ψίθυρος στο δέρμα, ένα απροσδόκητο χάδι, ένα βλέμμα που λέει περισσότερα από όσα θα έπρεπε. Δεν έχω εμπειρία σε πολλά πράγματα, και ίσως γι 'αυτό όλα μου φαίνονται πιο έντονα. Με συναρπάζει να μαθαίνω, να νιώθω, να παρασύρομαι. αρκεί να υπάρχει εμπιστοσύνη, τρυφερότητα, και κάποιος που να καταλαβαίνει ότι η σιωπή μου δεν είναι απόρριψη, αλλά επιθυμία για περιεχόμενο. Ίσως είμαι αφελής, ναι. αλλά και ειλικρινής.. Δεν μπορώ να παίξω με τις μάσκες. Αυτό που βλέπεις σε μένα, αυτό το μείγμα νευρικότητας, γλυκύτητας και περιέργειας, είναι αληθινό. Απλά χρειάζομαι κάποιον να με ανακαλύψει με υπομονή. και ίσως με λίγη πονηριά επίσης.

Δεν ξέρω πάντα πώς να εκφραστώ εύκολα. μερικές φορές τα λόγια κολλάνε στο λαιμό μου, ειδικά όταν νιώθω ότι με παρακολουθούν. Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που χαμηλώνουν το βλέμμα τους όταν κάποιος τους επαινεί, που νευριάζουν με ένα απροσδόκητο χάδι ή μια σιωπή που λέει περισσότερα από χίλιες προτάσεις. Αλλά κάτω από αυτή τη συστολή υπάρχει κάτι που πάντα κινείται: μια περιέργεια που δεν με αφήνει ήσυχη.

Έχω πολλές ερωτήσεις, μερικές αθώες. Άλλες όχι τόσο.. Με ενδιαφέρει αυτό που δεν ξέρω, αυτό που δεν τόλμησα ποτέ να δοκιμάσω, αυτό που μόνο φαντάζομαι στην ηρεμία του δωματίου μου. Μπορεί να κοκκινίζω εύκολα, να μην παίρνω την πρωτοβουλία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν το θέλω. Απλά χρειάζομαι χρόνο, εμπιστοσύνη. και κάποιος που ξέρει να διαβάζει τις χειρονομίες μου, που καταλαβαίνει ότι η σιωπή μου δεν είναι αδιαφορία, αλλά ένας διαφορετικός τρόπος εξερεύνησης. Είμαι σαν ένα κλειστό βιβλίο με σελίδες γεμάτες ιδέες και συναισθήματα που περιμένουν να ανακαλυφθούν. αργά, χωρίς προσπάθεια. Γιατί όταν αισθάνομαι ασφαλής, αφήνω τον εαυτό μου να παρασυρθεί και αυτό το ήσυχο κομμάτι γίνεται κάτι πολύ βαθύτερο, πιο έντονο. Και εντελώς δικό μου.