AlanaMoore

Τα μάτια σου αγγίζουν τη σιωπή μου, και ξαφνικά ο κόσμος γίνεται δέρμα. Τίποτα δεν υπάρχει εκτός από αυτό το ρίγος που μαθαίνει να αναπνέει το όνομά σου.

Κάτω από το φως κρύβω τη σκιά, αυτή που καίει απαλά. Πλησίασε ήσυχα. Η φωτιά ξέρει να αναγνωρίζει το πεπρωμένο της.

Στο δέρμα μου, το άρωμα του μυστικού, στα χείλη μου, η υπόσχεση του ιλίγγου. Αν ήξερες όλα όσα κρύβω, δεν θα κοιμόσουν ποτέ ξανά.

Δεν λέω τίποτα, αφήνω τις χειρονομίες μου να μιλήσουν. Η σιωπή έχει τα λόγια της και τα ξέρω όλα.

Στα όνειρά μου δεν έχεις όνομα, μόνο μια ζεστασιά, ένα ίχνος. Δεν ψάχνω για σένα, ψάχνω για τον ίλιγγο που αφήνει.

Οι σκέψεις σου με κρατούν πιο σφιχτά από κάθε αγκαλιά. Αρκεί να είμαι η ιδέα σου, αρκεί να είναι φλογερή.

Μου αρέσει η στιγμή πριν από την κίνηση, η ανάσα πριν από τη λέξη. Εκεί γεννιέται η επιθυμία και δεν πεθαίνει ποτέ.

Ο χρόνος γλιστράει στο δέρμα μου σαν μια ανυπόμονη ανάμνηση. Κάθε λεπτό γίνεται χάδι, κάθε δευτερόλεπτο υπόσχεση.

Ονειρεύομαι κατά το ήμισυ, για να μην σε χάσω εντελώς. Στο σκοτάδι, η απουσία σου έχει τη γεύση της ημιτελούς απόλαυσης.