AfroditaHan

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το όνομά μου είναι Ντανιέλα ♡

ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΝΑ ΑΚΟΎΩ ΌΛΑ ΤΑ ΕΊΔΗ ΜΟΥΣΙΚΉΣ, ΝΑ ΒΓΑΊΝΩ ΈΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΆΖΩ ΜΕ ΔΙΆΦΟΡΟΥΣ ΤΡΌΠΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑ, ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΝΑ ΒΙΏΝΩ ΝΈΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΎΩ ΣΤΗΝ ΑΓΆΠΗ, ΑΛΛΆ ΌΤΑΝ ΔΊΝΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΏ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΠΙΣΤΌΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΌΣ, ΕΞΗΓΏ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΜΕΤΑΧΕΊΡΙΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΊΝΟΥΝ, ΛΑΜΒΆΝΟΥΝ ΑΠΌ ΜΈΝΑ, ΑΓΑΠΏ ΤΑ ΔΏΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΉ ΠΡΟΣΟΧΉ, ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΒΉΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΈΡΩ ΠΏΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΕΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΓΎΡΩ ΜΟΥ. ΑΠΌ ΑΥΤΌ

Να αγαπάς, να αγαπάς, να αγαπάς για πάντα, με όλη σου την ύπαρξη και με τη γη και με τον ουρανό, με το φως του ήλιου και το σκοτάδι του λάσπης, να αγαπάς με κάθε γνώση και να αγαπάς με κάθε πόθο. Και όταν το βουνό της ζωής είναι σκληρό και μακρύ και ψηλό και γεμάτο από άβυσσες, να αγαπάμε το απέραντο που είναι από αγάπη που καίγεται και να καίμε στο λιωμένο στήθος μας!

Αν ήμουν ζάχαρη κι εσύ μαξιλάρι, αν ήμουν ψωμί κι η αγάπη σου ξεφλουδισμένη στο ψυγείο, αν ήμασταν η λευκή τρύπα μιας πόρτας που ανοίγει στο σκοτάδι, ή οι πυγολαμπίδες που βγαίνουν από κονσέρβες, αν ήσουν η τσέπη μου κι εγώ μια χούφτα φρέσκα φρούρια, πώς θα μπλέκονταν η Το αεράκι σχηματίζει ένα τεράστιο τραγούδι από ουράνιες και κίτρινες φυσαλίδες, που εντάσσονται στην αρχαία έκταση των παραθύρων.!.

Θα επιστρέψουν τα σκοτεινά χελώνες στο μπαλκόνι σου να κρεμάσουν τα φωλιά τους, και πάλι με το φτερό στα γυαλιά τους, παίζοντας θα φωνάξουν. Αλλά εκείνοι που η πτήση συγκρατούσε την ομορφιά σου και την χαρά μου στο βλέμμα τους. Εκείνοι που έμαθαν τα ονόματά μας, εκείνοι.. ¡Δεν θα γυρίσουν πίσω! Θα επιστρέψουν τα σφιχτά καλαμάκια του κήπου σου, τα τοίχη να σκαρφαλώσουν, και πάλι το απόγευμα, ακόμα πιο όμορφα, τα λουλούδια τους θα ανοίξουν, αλλά αυτά τα σκεπάσματα της δροσιάς, των οποίων οι σταγόνες θα κοιτάξουμε να τρέμουν και να πέφτουν, σαν δάκρυα του ημερών.. εκείνοι.. ¡Δεν θα γυρίσουν πίσω! Θα επιστρέψουν από την αγάπη στα αυτιά σου τα καυτά λόγια για να ηχήσουν. Η καρδιά σου, από τον βαθύ ύπνο της ίσως ξυπνήσει. Αλλά μουγκός και απορροφημένος και γονατιστής όπως λατρεύει τον Θεό μπροστά στο βωμό του, όπως σε αγάπησα εγώ... Αν δεν τους ξεγελάσεις, δεν θα σε αγαπήσουν!

ΌΜΟΡΦΗ ΓΥΝΑΊΚΑ Όμορφη γυναίκα, η ομορφιά σου είναι ασύγκριτη Ζηλεύει το φεγγάρι, για να σε δει λαμπρό Και ο ήλιος σου ερωτευμένος, γι' αυτό λάμπει λαμπερά Τα αστέρια δεν θέλουν να σε επισκιάσουν, γι' αυτό δεν βγαίνουν απόψε Όμορφα ποιήματα έχουν αφιερωθεί σε σένα γυναίκα, με αγάπη Ποιητές και συγγραφείς έχουν συλλάβει τα πάντα για σένα, αγάπη Είσαι έμπνευση και ζωγραφίζεις την πραγματικότητα που περιέχεται Για να σε δω ακτινοβόλο και εφησυχασμένο με αγάπη Είσαι όμορφη, Εξωτερικά σωματικά Όμορφη εσωτερικά, με τη μαγεία της ζωής Από τη λευκή και αγνή ψυχή της εμπνέει τρυφερότητα Είσαι γλυκιά και λεπτή, αφύλακτη Το σώμα σου μυρίζει σαν τριαντάφυλλα την αυγή, όμορφη γυναίκα Είσαι δυνατή, ατρόμητη και εκφραστική όμορφη κυρία Είστε ευαίσθητη και κατανοητή καρδιά Μητέρα και σύζυγος πόσο όμορφη είσαι, όμορφη γυναίκα Γυναίκα, Η ομορφιά σας σας κάνει να φαίνεστε υπέροχοι συναισθηματικά Από την αγάπη των σπλάχνων σου, δίνεις ζωή Αγαπητή κυρία Το μαγικό σας κουτί δεν έχει σύγκριση με τριαντάφυλλα Θα είσαι πάντα λουλουδάτος, για όσους σε εκτιμούν και σε αγαπούν Είσαι το κέντρο της προσοχής, πολύτιμος εραστής μου Η καρδιά μου στρέφεται στην ψυχή σου Και στο σώμα σου, το φλογερό πάθος μου Και από τα μπούστα σου, Δίνεις τροφή στη ζωή μου Να είσαι περήφανος, χαϊδεμένος από την καρδιά μου Είσαι το όμορφο κέντρο των τριαντάφυλλων των τριανταφυλλιών μου Ότι από τα πέταλά σου, ποτίζεις τα νέκταρ των θλίψεών μου Ειδύλλιο της ψυχής μου, που σκεπάζει τα συναισθήματά μου, γεμίζοντάς τα με πάθη Από τον φίλο και ποιητή του: "Joreman" Jorge Enrique Mantilla –

Ξυπνώντας από την τρυφερότητα του βλέμματός μου πάνω σου και την απαλότητα ενός καλοκαιρινού πρωινού, ας προσπαθήσουμε σήμερα να μάθουμε να συναντιόμαστε σε όλα, να ανακαλύπτουμε ξανά την αρμονία και την ευχαρίστηση του να είμαστε μαζί.. Σε βρήκα, όπου κι αν είσαι, κοιμάμαι στο βλέμμα σου. Η σάρκα σου είναι η σάρκα μου. Από τα μισά μας έχουμε φτιάξει υποσχέσεις, μαζί είμαστε το αύριο μας. Τώρα ξέρω ότι τα πιο άγρια όνειρα γράφονται με το μελάνι της καρδιάς. Έχω ζήσει σε ένα μέρος όπου οι αναμνήσεις γίνονται από δύο ανθρώπους, κρυμμένες από την όραση, στο μυστικό μιας μοναδικής εμπιστοσύνης όπου εσύ ακόμα βασιλεύεις.. Ακόμα και χωρίς εσένα, δεν θα είμαι ποτέ μόνος ξανά, γιατί εσύ υπάρχεις κάπου.

Κυρία, η αγάπη είναι βίαιη, και όταν μας μεταμορφώνει, μας ανάβει τη σκέψη στην τρέλα. Μην ζητάς ειρήνη από τα χέρια μου που κρατούν τους δικούς σου αιχμαλώτους. Είναι αγκαλιές πολέμου και φιλίες φωτιάς. Και μάταια θα ήταν να προσπαθήσω να κάνω το μυαλό μου σκοτεινό αν με ανάψει η σκέψη της τρέλας.. Το μυαλό μου είναι ξεκάθαρο από φλόγες αγάπης, κυρία, όπως το κατάστημα της ημέρας ή το παλάτι της αυγής. Και το άρωμα του αλοιφού σου σε κυνηγάει ευτυχία μου, και μου ανάβει σκέψη τρέλα. Η χαρά μου το πλούσιο σου πάπυρο χείλος συνειδητοποιεί, όπως στο άγιο τραγούδι: Mel et lac sub lingua tua*. Η απόλαυση της ανάσας σου σε τόσο λεπτό ποτήρι βιάζεται, και η σκέψη μου ανάβει τρέλα.

Αυτή η τρέλα έχει σχέση με κάποιον που γνώρισα πολύ ξεχωριστό για μένα, στο κεφάλι μου δεν βγαίνουν σκέψεις για το μέλλον.?😍😍😍😍😍

Μου αρέσει στις μέρες μου να βγαίνω έξω και να απολαμβάνω τα υπέροχα τοπία που έχει η όμορφη Κολομβία μου και κάθε μέρα θα απολαμβάνω καλύτερα.

Ωραίο τραγούδι. Δώσε προσοχή στη ζωή.

Είμαι ένας τύπος που κοιτάζει αυτόν τον κόσμο κατάματα Κοιτάζω τη ζωή χωρίς φόβο για να ξέρω πού πηγαίνω Λέω όχι αν δεν θέλω και είμαι μακριά από τον κίνδυνο Έχω άλλα πράγματα κολλημένα εδώ στο κεφάλι μου Δεν είμαι, σε αυτό Ο μεγάλος δισταγμός είναι για όλους τους ανθρώπους να βοηθήσουν Ακούω στο ραδιόφωνο που χτυπάει εδώ στην καρδιά μου Κοιτάζοντας το φως ενός αστεριού μαθαίνω ότι η ζωή είναι Και δεν με νοιάζει αν ο κόσμος με αποκαλεί μάσκα Μάσκα, μάσκα Το φάρμακο Ανατρέπει τη ζωή σου Είσαι παραδομένος και δεν βλέπεις Τι είναι καλό σε άλλα πράγματα Ναρκωτικά Για όλα, για τίποτα και επειδή Στην αρνητική πτώση Αν η ζωή σου προσφέρει άλλα πράγματα Μερικές φορές ποιος ξέρει τα πάντα, Πρέπει να ανάψει Η πόρτα που είναι φαρδιά στην είσοδο γίνεται μικρότερη μετά από αυτό Και όταν βγαίνει εκεί μέσα Το φως ενός χαμένου δρόμου Είναι δύσκολο να σπρώξεις τους τοίχους αναζητώντας μια διέξοδο Στο δρόμο προς τη ζωή Ίσως αυτό που σου λέω να ακούγεται σαν ναρκωτικό Υπάρχουν πολλές λέξεις που συχνά είναι δύσκολο να ακουστούν Είμαι πραγματικά ειλικρινής μαζί σου Προσποιούμαι ότι είμαι απλώς φίλος σου Προσπάθησε να είσαι ακριβώς σαν εμένα ακόμα κι αν σε αποκαλούν μάσκα, μάσκα, μάσκα Κοτλέ Ξεχάστε το φάρμακο γιατί Τελειώνεις και δεν βλέπεις Ότι η ζωή σου προσφέρει άλλα πράγματα Ναρκωτικά Βάλ' το τώρα γιατί Θα πεθάνεις χωρίς να ξέρεις Ότι η ζωή σου αξίζει άλλα πράγματα Ναρκωτικά Από μακριά σε κοιτάζω και μπορείς να δεις Ότι σπρώχνεις αυτόν τον τοίχο Ψάχνοντας για μια νόστιμη ζωή Ναρκωτικά Ανατρέπει τη ζωή σου Τι Είναι δύσκολο για σένα μετά Σε βάζει μέσα και δεν απολαμβάνεις Ναρκωτικά Γιατί είσαι μέσα σε αυτό Ο λαιμός δεν είναι για το σχοινί Ναρκωτικά Τα παιδιά σας υποφέρουν εξαιτίας αυτού Αγόρι κόβει τα ναρκωτικά Ναρκωτικά Ακόμα κι αν σας αποκαλούν μάσκα Φίλε πάρε την μπάλα Ναρκωτικά Περπατήστε σε υγιείς δρόμους Επιτέλους βγείτε από αυτό το κύμα Τα ναρκωτικά φέρνουν τα πάνω κάτω στη ζωή σας Πηγή: Musixmatch Συνθέτες: Erasmo Carlos / Roberto Carlos / Sebastiao Ferreira Στίχοι σε Caretas Ecra Realizações Artisticas © S.c. Εταιρεία. , Εκδοτική εταιρεία Musical Amigos Ltd. Sony Music Publishing (βραζιλία) Edicoes Musica,

Στην όμορφη μοτοσυκλέτα μου που με πηγαίνει στα πιο απομακρυσμένα μέρη που υπάρχουν

2. Κάθε μέρα για μένα είναι μια νέα αρχή γιατί από εκεί που μια μέρα αποφάσισα να φύγω ήταν για να μην επιστρέψω ποτέ και υπάρχουν τραγούδια ή στιγμές που δεν ξεχνάς αλλά που με την πάροδο του χρόνου οι πληγές μπορούν να επουλωθούν..
3. Θυμάμαι τις στιγμές που εσύ κι εγώ περάσαμε μαζί Όταν σε πήρα από το μπράτσο και σου έδωσα χίλιες αγάπες Πώς μπορώ να πάρω αυτό το βλέμμα μακριά από το μυαλό μου Που μου είπε, ερωτευμένος: «Είμαι ο πιο ευτυχισμένος στον κόσμο»; Σε σκέφτομαι όλη την ώρα, δεν ξέρεις πόσο μου λείπεις Αυτό το κενό έχει γίνει δοκιμασία Πού να πληρώσω τον πόνο που δεν σε έχω δίπλα μου Το ακάνθινο στεφάνι που έχει δεμένη την καρδιά μου; Δεν θέλω να ζήσω άλλο, γιατί δεν έχω πια την αγάπη σου Η ευτυχία μου αφαιρέθηκε από το αντίο σου Συνήθισα εσένα, τα μάτια σου και τη φωνή σου Ποτέ στον κήπο μου δεν θα ξαναγεννηθεί το λουλούδι της αγάπης Θυμάμαι τις στιγμές που περάσαμε μαζί Όταν σε πήρα από το μπράτσο και σου έδωσα χίλιες αγάπες Πώς μπορώ να βγάλω αυτό το βλέμμα από το μυαλό μου Ποιος μου είπε, Ερωτευμένος: «Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο»; Δεν ξέρω γιατί η ζωή σε πήρε μακριά μου έτσι Την εποχή που ήμουν ερωτευμένος μαζί σου Ήμουν πιο ερωτευμένος Σήμερα θρηνώ την αναχώρησή σου σαν εγκαταλελειμμένος Που φωνάζει για την παρουσία σου γιατί δεν μπορεί να ζήσει με την απουσία σου Δεν θέλω να ζήσω άλλο, γιατί δεν έχω πια την αγάπη σου Η ευτυχία μου αφαιρέθηκε από το αντίο σου Σε συνήθισα Στα φιλιά σου και στη φωνή σου Ποτέ στον κήπο μου δεν θα ξαναγεννηθεί το λουλούδι Δεν θέλω να ζήσω πια Δεν έχω πια την αγάπη σου (Δεν θέλω να ζήσω πια) Η ευτυχία μου Απομακρύνθηκε από το αντίο σου (αν δεν έχω την αγάπη σου) Δεν θέλω να ζήσω άλλο (ακόμα κι αν είσαι εκεί έξω στον ουρανό) Δεν έχω πια την αγάπη σου (θυμήσου ότι πάντα σε νιώθω) Η ευτυχία μου αφαιρέθηκε από το αντίο σου Σε συνήθισα Στα φιλιά σου και Στη φωνή σου Ποτέ στον κήπο μου Το λουλούδι θα ξαναγεννηθεί Δεν θέλω να ζήσω πια Δεν έχω πια την αγάπη σου Η ευτυχία μου Αφαιρέθηκε από το αντίο σου Δεν θέλω να ζήσω πια Δεν έχω πια την αγάπη σου Η ευτυχία μου αφαιρέθηκε από το αντίο σου😍😍😍😍😍😍😍

Μερικές φορές δίνουμε πολλά πράγματα από την καρδιά μας χωρίς να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι ποτέ δεν εκτιμούν τίποτα που κάνετε γι 'αυτούς, γι' αυτό να φροντίζετε πρώτα τον εαυτό σας πριν από τους άλλους ανθρώπους.

Προσπαθώ να σε αφήσω παγωμένο σε μια ανάμνηση Αυτό καταλήγει να με παγώνει Ίσως είναι οι ουλές Το πρόσφατο blog μέχρι τώρα Χωρίς να το καταλάβω, σε υλοποιώ σε χαλαρές προτάσεις Που καταλήγουν να με πνίγουν Γιατί το ανεξίτηλο πνεύμα σου Έχει αφήσει τη μνήμη μου λεκιασμένη Παρά τον τόσο αγώνα Είναι η μνήμη σου που έρχεται πρώτη Άνευ όρων Με ενημερώνει ότι ακόμα σε περιμένω Πριν από το δύσπιστο βλέμμα μου Τιμώρησαν τον υπότροπο εγωισμό μου Όταν βλέπω τον εαυτό μου μόνο στον καθρέφτη δίνω στον εαυτό μου Συνειδητοποίησε ότι έχω εξαφανιστεί Οι στιγμές που έζησα Η καρδιά σου οργισμένη από επιθυμία Άφησα τον εαυτό μου να ηττηθεί Και τώρα το νερό δεν βρίσκει ποτέ ηρεμία Σήμερα προσπαθώ να αναδείξω πόσα άφησες εδώ μέσα σου Ω! Η αλήθεια πονάει Σαν ανίατη ασθένεια Σήμερα θα διεκδικήσω ξανά χρόνο Το κομμάτι μου που πέθανε Ω, δεν πόνεσε Θέλοντας να καταλάβω ότι πληρώνετε ένα τίμημα Πριν από το δύσπιστο βλέμμα μου Τιμώρησαν τον υπότροπο εγωισμό μου Όταν βλέπω τον εαυτό μου μόνο στον καθρέφτη συνειδητοποιώ ότι έχω εξαφανιστεί Ήταν σαν να βυθίζομαι Σιγά-σιγά σε υφάλους φωτός Και δεν σε προειδοποίησα Εσύ, Το ρεύμα που με έσπρωξε τόσο μακριά Παρά τον τόσο αγώνα Είναι η μνήμη σου που έρχεται πρώτη Άνευ όρων Με ενημερώνει ότι σε περιμένω ακόμα Σήμερα προσπαθώ να αναδείξω πόσα άφησες εδώ μέσα σου Ω! Η αλήθεια πονάει Σαν ανίατη ασθένεια Σήμερα θα παραπονεθώ στο χρόνο Το κομμάτι μου που πέθανε Ω, δεν έβλαψε Να θέλω να καταλάβω ότι πληρώνεις ένα τίμημα

Στην ήσυχη νύχτα, οι πικρές νοσταλγίες μου υπέφεραν. Αναζητώντας ηρεμία κατέβηκα στον δροσερό και ήσυχο κήπο. Στον σκοτεινό ουρανό η όμορφη Αφροδίτη έτρεμε και έλαμπε, σαν να ήταν ενσωματωμένη σε έβενο ένα χρυσό και θεϊκό γιασεμί. Στην ερωτευμένη ψυχή μου, μια ανατολική βασίλισσα φαινόταν, που περίμενε τον εραστή της κάτω από το ταβάνι του καμαριού της, ή που, κουβαλούμενη στα ώματα της, η βαθιά έκταση περνούσε, θριαμβευτική και φωτεινή, ξαπλωμένη πάνω &sig