Terwijl voor sommigen de opsluiting een ontsteker was voor het koppel om te ontploffen, was het voor anderen het tegenovergestelde. Volgens een studie van het Ifop vindt 30% van de koppels dat de opsluiting hen dichter bij elkaar heeft gebracht. Zou Covid-19 dan toch iets goeds zijn geweest?
Opsluiting was niet voor iedereen een onoverkomelijke beproeving. Integendeel zelfs. Sommige koppels maakten van de gelegenheid gebruik om zich te herenigen en opnieuw te beginnen. Voor veel stellen stelde deze vuurproef hen in staat om onderliggende problemen op te lossen, te communiceren en te “resetten”.
Scheiding of verzoening: half en half
Volgens onderzoek van het Ifop overwoog 27% van de koppels om uit elkaar te gaan tijdens de opsluitingen – 25% van de vrouwen tegenover 28% van de mannen. De situatie is vergelijkbaar in het Verenigd Koninkrijk, waar het toonaangevende advocatenkantoor Stewarts tussen juli en oktober 2020 een stijging van 122% in echtscheidingsaanvragen registreerde in vergelijking met het jaar daarvoor.
Maar volgens een andere studie van het Ifop heeft 30% van de koppels het tegenovergestelde effect gehad en zijn dichter bij elkaar gaan wonen. Het is dus een gemengd beeld dat we de afgelopen 2 jaar hebben gezien. Hoe wordt dit verklaard? Volgens Dr. Robert Neuburger: “Veel koppels leven hun dagelijkse leven onder druk, in een hectisch ritme, met kinderen die op school moeten worden afgezet, werk, winkelen… s Avonds ploffen we uitgeput neer voor de tv en vallen we in slaap. In het weekend haal je je sociale leven in. Het resultaat? De tijd dat je thuis bij elkaar bent, wordt drastisch ingekort. Opeens heeft opsluiting onschatbare tijd vrijgemaakt… Wat duo’s het meest missen,” benadrukt de psychiater. “Promiscuïteit was in het begin misschien beangstigend… Maar het stelde hen in staat elkaar weer te vinden. Wat een koppel ruïneert is verwaarlozing. Een koppel verslijt niet spontaan, het verwaarloost zichzelf”.
Uit het onderzoek blijkt ook dat leeftijd een sterke invloed heeft op het verlangen om een relatie te laten duren. 50% van de mensen onder de 30 heeft wel eens het gevoel gehad dat ze hun relatie wilden beëindigen, vergeleken met 14% van de mensen boven de 60. Gewoonte? Echte liefde? Eenvoudiger communiceren? Het valt niet te ontkennen dat het feit dat je al ontberingen hebt overwonnen veel helpt in dit soort situaties.
De voordelen van opsluiting
Omdat de koppels niet weg konden en niet van elkaar konden scheiden, moesten ze aan hun problemen werken om met elkaar om te gaan. Dit hielp hen om de beproeving te boven te komen en te beseffen dat er nog steeds liefde aanwezig was. Het gaf hen een tweede kans met een nieuwe start.
Verschillen in professionele situaties zorgden soms voor sterke spanningen binnen een koppel. Nu de kinderen weg waren, waren degenen die nog steeds op afstand leefden 24 uur per dag samen opgesloten. Soms werkte de een en werkte de ander in deeltijd… Dit zijn allemaal punten die moeilijk te beheren zijn als je je van de ene dag op de andere in deze configuratie bevindt. Dit stelde veel koppels op de proef en veranderde soms de huiselijke rollen binnen koppels. Opsluiting heeft koppels onder hetzelfde dak gehouden en ze hebben willens en wetens moeten leren omgaan met problemen als ze niet weg konden.
Volgens sommige psychologen is het grootste gevaar voor koppels juist wat ze niet zeggen. Communiceren is essentieel, maar soms, gevangen in het ritme van het dagelijkse leven, vergeten we dingen en zien we dingen over het hoofd. Volgens Cécile Guéret: “We denken dat onze partner het begrijpt, maar het blijft allemaal in het ongewisse. Als het bijvoorbeeld om huishoudelijke taken gaat, moet je, net als bij serieuzere drama’s, van het impliciete naar het expliciete gaan en erover praten.” De psychotherapeut benadrukt: “In de Middeleeuwen waren we een ‘linkkoppel’, verbonden door een gemeenschappelijk belang en de vereniging van twee lijnen – het was niet nodig om de dialoog in stand te houden. Vandaag de dag is het koppel echter het voorwerp van een permanente herovering, dag na dag. Om stand te houden moet het duo regelmatig zijn eigen crisis onder ogen zien, zichzelf in gevaar brengen van dood en wederopstanding, zichzelf periodiek opnieuw kiezen en stichten op nieuwe fundamenten.”
Een vaker voorkomend voorbeeld dan je zou denken.
Een kans om goed van start te gaan
Voor degenen die de opsluiting overleefden, was het een kans om zichzelf opnieuw uit te vinden en een enorme kans op verandering en groei. Het stelde hen in staat om een zekere medeplichtigheid te herontdekken en zich sterker te voelen omdat ze de beproeving hadden doorstaan. Echtelijke communicatie gaat niet alleen over woorden, maar ook over het delen van krachtige of grappige ervaringen. En dit is wat opsluiting mogelijk heeft gemaakt. Laten we niet vergeten dat het woord crisis in het Chinees bestaat uit twee ideogrammen: gevaar en kans.
Dankzij de opsluiting zagen de koppels dat ze meer aandacht aan elkaar besteedden met kleine gebaren, kleine woorden. Maar ook door echt tijd voor en met elkaar door te brengen. Anderen hebben hun leven omgegooid en zijn opnieuw begonnen. In ieder geval zijn er betere of nieuwe gewoonten gevormd die hen dichter bij elkaar brengen.
