Het is niet altijd gemakkelijk als je een stel bent, maar hoe kun je het verschil zien tussen een kleine moeilijke periode en de breuk die om de hoek ligt? Als het kleinste probleem uitmondt in ruzie, is dat dan een teken dat het koppel achteruitgaat?
Het klassieke patroon van de relatie tot de breuk
In de relatie van een stel zijn er vaak 3 fasen. Eerst is er wat vaak de wittebroodswekenfase wordt genoemd. Dit is de fase waarin alles idyllisch is. We ontdekken elkaar en willen niets liever dan zoveel mogelijk tijd met elkaar doorbrengen. Deze fase kan variëren in lengte. Dan komt de terugkeer naar de realiteit. We beginnen de dingen duidelijker te zien en verwijderen het filter dat we voor onze ogen hadden. De realiteit haalt ons in en daarmee de routine. Ruzies nemen de overhand, het dagelijks leven wordt minder leuk. Dit leidt onvermijdelijk tot een breuk, de laatste fase van de relatie. Onvermijdelijk? Misschien niet. Want het is mogelijk om dit klassieke patroon te vermijden.
Een koppel opbouwen is hard werken
Overal waar we kijken, zien we hoeveel moeite het kost om een relatie op te bouwen die bij iedereen past. Het is heel normaal om een beetje van elkaar te verschillen, zelfs als we veel gemeen hebben. We moeten ons dus veel aan elkaar aanpassen. Dit zal veel frustraties opwekken. Deze kunnen voortkomen uit een gevoel van eenzaamheid bij een van de partners, een te zware mentale belasting of zelfs een verschil in libido. Er zijn geen grenzen aan de spanningspunten en de keuze is groot.
Maar ruzie is een gevreesd verschijnsel bij stellen. Het is gemakkelijk om je voor te stellen dat het een teken is van de achteruitgang van het stel. Het is moeilijk om deze verandering te accepteren in een relatie waarin alles tot nu toe zo goed ging. Ineens voel je het gewicht van de kleine meningsverschillen, ze stapelen zich op, het is alles wat je kunt zien. En we stellen ons voor dat onze relatie in de voetsporen van eerdere relaties zal treden, wat zal leiden tot een breuk. We anticiperen er al op en dat maakt ons nog verdrietiger en machtelozer.
Het probleem is dat we bang zijn dat de frustraties die zich in een relatie opbouwen nooit meer weggaan. We zijn bereid om ons erbij neer te leggen en dit te accepteren, maar elke ruzie vernietigt onze wil. Het probleem is dat we niet nadenken; in plaats daarvan hebben we de neiging om te reageren. Dit maakt het onmogelijk om conflicten op te lossen.
Ruzies begrijpen om een breuk te voorkomen
Als je een relatiebreuk wilt voorkomen, moet je erachter komen wat er ten grondslag ligt aan de ruzies en bepaalde noodlottige woorden vermijden. Want de relatie kan gered worden, maar daarvoor moet je weg van die nare gevoelens. Eerst moet je begrijpen hoe de relatie werkt. Waarom zijn er veel minder (of helemaal geen) ruzies aan het begin van een relatie? Simpelweg omdat de inzet zo laag is. Je probeert het, je bent nog niet al te toegewijd en als het niet werkt, kun je uit elkaar gaan zonder gekwetst te worden. Maar naarmate de relatie vordert, bouw je iets op en komen er gevoelens naar boven.
Ook kan de invloed die je op elkaar hebt ontwikkeld ervoor zorgen dat je je bedreigd voelt. Soms worden wonden uit het verleden opnieuw geopend. Het is gemakkelijker om op het moment zelf te reageren, dingen tegen elkaar te zeggen die niet altijd even aardig zijn en waar je meestal spijt van hebt. Soms lopen we zelfs weg uit de relatie, uit onnozelheid. Terwijl we eigenlijk onze eigen patronen in twijfel zouden moeten trekken. Waarom reageer ik zoals ik doe?
Voor psychologen is een conflict een kans in een relatie. Het zijn alle wonden, teleurstellingen en andere pijnlijke ervaringen die we in onze kindertijd hebben verzameld die onze reacties als volwassenen zullen genereren. We denken misschien ten onrechte dat ze verdwenen zijn, maar deze wonden blijven in een hoekje op de loer liggen en zetten ons aan tot negatief gedrag. Ze vergroten onze frustraties en accentueren ze soms zelfs.
Daarom is het zo belangrijk om te werken aan de oorsprong van deze frustraties en onze reacties erop. Je kunt ervoor kiezen om dit werk alleen te doen of samen met een therapeut. Hij of zij kan dit allemaal ontcijferen en je helpen om jezelf toe te staan je verdriet en teleurstellingen te voelen in plaats van ervoor weg te rennen. Want door weg te rennen van negatieve emoties, ontneem je jezelf ook positieve emoties. Als je jezelf dus toestaat om te huilen, leg je een goede basis voor een gelukkige relatie.
