We hebben vaak de neigingom de geisha te associëren met een vrouw die betaalt voor seksuele gunsten. Maardat is niet het geval. Haarrol is veelanders en veel uitgebreider. Ze beoefent de traditionele Japanse kunsten.
Foto Li Yuan
Natuurlijk is haar rol om rijke mannen gezelschap te houden en te entertainen, zoals een escortgirl, maar ze doet dit vooral voor grote, speciale evenementen zoals prestigieuze feesten. En als we het over entertainment hebben, dan hebben we het niet over seks. Hoewel hun houding nog steeds geassocieerd kan worden meterotiek. Dans, muziek, conversatie – geisha’s hebben een schat aan artistieke en sociale kwaliteiten. Ze onderscheiden zich door hun verfijning, hun algemene cultuur en hun schoonheid.
Hoewel het een goed idee is om met een geisha om te gaan, is geisha zijn een ander verhaal. Maar waarom? Waar komen de clichés vandaan die aan haar huid kleven? Wat doet ze tegenwoordig? Hier is een cultuuroverzicht. Ja, zelfs op XloveCam gebeurt het. Je kunt seks willen leren en ervan houden, het is (gelukkig) niet onverenigbaar!
Wat betekent‘ geisha ‘ ?
De naam ‘geisha’ bestaat uit twee karakters die vertaald kunnen worden als ‘kunst’ en ‘persoon’. Letterlijk betekent het woord “persoon die de kunst beoefent”. Ze is dus een kunstenaar, geen prostituee. Ze is getraind in de essentiële kunsten om haar klanten te vermaken en tegelijkertijd voorouderlijke tradities te promoten. Met andere woorden, ze speelt een belangrijke rol op het gebied van entertainment. Om haar kracht en fijngevoeligheid te symboliseren, wordt ze vaak geassocieerd met de wereld van bloemen en wilgen (karyūkai).
Waar komtditberoep vandaan?
Want ja, we hebben het over een beroep en niet over onderwijs zoals onze jonge dochters nog niet zo lang geleden deden. De rol van muze verscheen vele eeuwen geleden. De eerste keer was in 794 onder het bewind van keizer Kamu, die dansers uitnodigde om de samoerai en krijgers te vermaken. Kijken maar niet aankomen. Hoe dan ook, uit de combinatie van kunst en vermaak ontstond de geisha.
De trend ontwikkelde zich tijdens de Edo-periode in de oude hoofdstad van Japan. Beetje bij beetje ontwikkelden de danseressen andere talenten, zoals zingen, poëzie, klassieke muziek en de kunst van het converseren. Het resultaat was dat ze werden uitgenodigd voor banketten om sake te serveren en rijke mannen gezelschap te houden.
Een kleinigheidje dat veel mensen niet weten: de rol van geisha werd oorspronkelijk gespeeld door mannen (zoals in het theater, zou je kunnen zeggen). Tenminste voor de eerste officiële geisha’s. Veel vrouwen, bekend als onna geisha, voegden zich daarna bij het beroep totdat zij de meerderheid werden. Vanaf 1800 was het beroep alleen nog voor vrouwen weggelegd.
Vanaf dat moment werd de wereld van de geisha sterk gecodificeerd, met strenge gedragsregels. Deze wereld groeide tegelijk met de opkomst van theehuizen. In die tijd waren er honderdduizenden geisha’s die deze kunst beoefenden. In de 19e eeuw was het aantal gestegen tot ongeveer 15.000. Maar na de Tweede Wereldoorlog werden ze steeds zeldzamer en vandaag de dag zijn er nog maar 200 over, voornamelijk in de wijk Gion.
Zo ga je van theehuizen naar fabrieken. De oorlog had kleine handen nodig. En laten we de rol van het onderwijs niet vergeten! Jonge meisjes zijn nu verplicht om de middelbare school af te maken voordat ze dit beroep gaan uitoefenen. Tegenwoordig is er echter een hernieuwde belangstelling voor dit beroep en het aantal maiko (geishaleerlingen) groeit snel.
Foto Ulises Peña
Wat moeteen geisha eigenlijkdoen?
De maiko wordt een geiko (of geisha). Vanaf dat moment beheerst ze de traditionele Japanse kunsten. En ze vertegenwoordigt ze overal waar ze komt om haar land en cultuur eer aan te doen. Deze folklore wordt altijd met elegantie en verfijning uitgevoerd. Als haar kennis en kunst onder de knie zijn, is haar imago dat ook. Ze heeft een verzorgd uiterlijk, een perfecte esthetiek, met uitgebreide make-up, een onberispelijke chignon, een kimono van Japanse zijde en een waaier die ze met brio hanteert.
Deze Aziatische artieste is een complete performer, met talent voor dansen, zingen en muziek. Ze kan verschillende instrumenten bespelen, waaronder de shamisen (snaarinstrument) en de taiko (trommel). Ze beheerst ook de kunst van de theeceremonie, spelletjes, poëzie, kalligrafie en de kunst van het converseren. Ze had ook een zeer vol hoofd en veel algemene kennis. Tot slot werd de geisha tot de 20e eeuw beschouwd als een mode-ambassadrice.
Zoals je ziet is de rol van de geisha multifunctioneel en speelt ze een grote rol in het Japanse entertainment en de Japanse cultuur. Ze zijn vooral goed in het vermaken en ervoor zorgen dat je een geweldige tijd hebt in hun gezelschap. Ze zijn meestal te vinden in theehuizen (ochaya) en restaurants, waar ze banketten organiseren en rijke klanten vermaken.
Als onderdeel van de kring van invloedrijke mannen en hoeders van Japanse gebruiken spelen ze een belangrijke rol in de samenleving. Het beroep wordt zeer gerespecteerd in het Land van de Rijzende Zon, waar het gezelschap van een geisha een groot voorrecht blijft.
Waarom worden geisha enprostitueeverward?
Nou, er zijn wortels, dat is waar. En in het Westen hebben we de neiging om dit kort door de bocht te doen. En toch verdween deze praktijk in de 18e eeuw uit het beroep! Maar de verwarring blijft.
Dit komt door verschillende factoren. Ten eerste deelden geisha’s en prostituees dezelfde buurten. Met andere woorden, de kagai, of straten gewijd aan plezier. Net als courtisanes bezochten ze dezelfde theehuizen, waar ze rijke klanten bedienden. Normaal gesproken kwamen er geen seksuele gunsten aan te pas, maar het was nog steeds mogelijk. Tijdens de Edo-periode was het gebruikelijk om zulke gunsten te verlenen of om de maagdelijkheid van geisha’s tegen een hoge prijs te verkopen.
Een ander punt was dat sommige hooggeplaatste luxe prostituees make-up droegen en zich kleedden als geisha. Dit maakte de verwarring nog groter.
Tot slot kunnen we de media bedanken, die via verschillende literaire en filmische werken een verkeerd beeld schetsten. Memoirs of a Geisha bijvoorbeeld vermengt de rollen van geisha en prostituee.
Hoe dan ook, vandaag de dag kun je die fout niet meer maken. Prostitutie is definitief en volledig verdwenen uit de functies van geisha.
Hoe werden zeopgeleid?
Niet elk meisje dat ervan droomt een geisha te worden, zal haar droom kunnen vervullen. Naast een zeker natuurtalent zijn er 5 jaar training en een zeer strenge leertijd voor nodig. Meisjes gaan weliswaar niet meer vanaf hun 6e jaar de geishahuizen (okiya) in, maar ze moeten minstens 15 zijn en hun middelbare school hebben afgemaakt.
Gedurende deze tijd leren geishastudenten (maiko) alle gedragscodes die bij het beroep horen. Ze leren de regels van decorum, de kunst van het kleden en opmaken, en hoe ze elegant moeten staan, bewegen en zitten. Doet dat je niet een beetje denken aan Miss Frankrijk? Ze leren ook traditionele kunsten zoals dansen, zingen, theeservice, bloemschikken en literatuur. Als ze hun opleiding hebben voltooid, blinken geisha’s uit op alle artistieke gebieden.
De maiko begeleiden de geiko in hun dagelijks leven en bij hun afspraken. Ze onderhouden een sterke band met hun ouderen en leren hun plaats in te nemen in de zeer gesloten gemeenschap van de bourgeoisie.
Foto Cottonbro Studio
Een gedragscode die moetworden nageleefd
Met tradities die gerespecteerd moeten worden, kunnen geisha’s niet doen wat ze willen. Ze zijn niet vrij om te gaan en staan waar ze willen en kunnen niet doen wat ze willen.
Ze moeten in een geishahuis wonen dat in Kyoto een bloemenstad okiya (hanamachi) wordt genoemd. Deze huizen bestaan uit een moeder (okâsan) en meerdere geisha’s die onder hetzelfde dak wonen, soms met personeel om te helpen met koken of schoonmaken. De okasân leidt de jonge meisjes op en neemt ze tijdens hun training onder haar hoede.
Ze hebben ook hun eigen traditionele make-up. Hun teint is wit dankzij rijstpoeder (zoals bij Japanse maskers), hun monden zijn rood gekleurd en hun ooghoeken en wenkbrauwen worden geaccentueerd met een vleugje rood… Soms zie je zelfs zwart getinte tanden (zoals in Vietnam), wat vroeger een teken van schoonheid was. En hoe meer ervaren ze zijn, hoe lichter en natuurlijker de make-up. Een klein detail: een jonge geisha verft alleen haar onderlip rood.
Wat kapsels betreft, dragen geisha’s hun lange zwarte haar in een traditionele knot met spelden en bloemdecoraties. Tegenwoordig gebruiken ze echter vaak pruiken voor meer gebruiksgemak. De kapsels van ervaren geisha’s zijn minder gedetailleerd dan die van maiko’s.
Wat de kleding betreft, onthult elk detail van de outfit de ervaring en rang van de geisha. Sommige kostuums wegen meer dan 20 kg! De maiko dragen een kleurrijke traditionele kimono met een brede, opzichtige riem (obi), terwijl de geiko een meer discrete outfit dragen met meer sobere motieven. Sandalen, of geta, hebben dikkere of dunnere houten zolen. Ze geven de rang van de geisha aan, net als de kleur van de bandjes.
Overdag besteedt de geisha veel tijd aan zichzelf verzorgen en klaarmaken. S Avonds bezoekt ze discreet de theehuizen.
Waar kun je een geisha ontmoeten?
Als je ooit de kans krijgt om naar Japan te gaan, moet je goed opletten. Omdat geisha’s vrij zeldzaam zijn, kun je er misschien een ontmoeten in de wijk Gion. Anders kun je haar diensten boeken in theehuizen, restaurants of hotels. Je moet wel goede contacten hebben om dit te kunnen doen, want de meeste klanten worden gekozen op basis van aanbevelingen. Ja, een geisha moet je verdienen!
Het is ook mogelijk om een geishashashow te zien bij openbare of toeristische voorstellingen. Als de oude hoofdstad niet op je route ligt, kun je ook een glimp van ze opvangen in de hanamachi van Tokio in bijvoorbeeld Asakusa, Shimbashi of de wijk Kagurazaka.
Een hogeprijs
Niet iedereen kan genieten van de talenten van een geisha. De prijzen zijn erg hoog, want het is echt een voorrecht. Reken op minimaal 2.000 tot 8.000 yen voor een show, en drie keer dat bedrag voor een privévoorstelling. Je krijgt de rekening ook kort na de avond.
Foto Cottonbro Studio
“XLoveCam is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de blog die naar verluidt is geschreven door een externe partij.”
